Een erg leuk boek over het leven op een internaat/boarding school, paarden, vriendschappen, en meer.

Ik kwam dit boek tegen in de boekenhandel en was meteen geïntrigeerd. Ik hou enorm van boeken zoals dit dus ik wilde hem graag proberen, en natuurlijk vond ik de cover ook leuk. Al had ik misschien ook wel wat illustraties willen zien in het boek. Misschien de volgende keer?

In dit boek volgen we voornamelijk Rosalie die haar eerste jaar op Blossom Hill begint. We volgen haar in de eerste weken/eerste tijd op school. Van gewone lessen (met misschien een leraar die niet helemaal snapt dat je niet alle proefjes kunt doen) tot toffe en leuke stukken met paarden. Daar keek ik toch echt zo naar uit. Ik vond het leuk om te lezen over de verschillende paarden, vooral Rosalie’s instant band met Valentine vond ik zoet en ik was ook meteen aan het hopen dat het haar zou lukken om haar vertrouwen te krijgen. Ik vond Rosalie echt een heel leuk personage, heel lief. Ik vond het leuk om te zien hoe ze al vrij snel went aan het wonen op school en hoeveel plezier ze had in de lessen en de paarden. Ook leuk vond ik dat ondanks dat Carmen dus een beetje niet leuk was ze toch bleef proberen om uit te vinden wat er met haar aan de hand is.

Ik was even bezorgd over het chagrijnige kamergenootje van Rosalie, immers het is wel echt een trope in dit soort boeken dat er een kreng moet zijn (of meerdere), maar gelukkig kregen we al genoeg hints + een paar stukjes in haar POV en vond ik haar gewoon lief en hoopte ik dat ze de kans kreeg om ook haar andere kant te laten zien. Dat ze over het verdriet kon stappen. Dat ze kon zien dat het gewoon leuk was om hier te zijn en dat ze haar echt willen helpen. Ik vond het erg leuk om te zien dat ze ook echt na de laatste fout ook echt haar best wilde gaan doen om het goed te maken.

Het laatste stuk was af en toe niet makkelijk om te lezen want we zien dat de groep van Rosalie, logischerwijze op punten natuurlijk, niet blij is. Helaas vond ik het jammer dat ze dit dan ook op Rosalie gingen uitleven. Erg jammer. Ach ja, blijkbaar moet je dus echt een kreng hebben in dit soort boeken, en aangezien Carmen dat niet is… Gelukkig dat de leraren ook klaar waren. En leuk dat Rosalie en Carmen een goed idee bedachten!

De school klonk ook gewoon heerlijk idyllisch. Met veel bossen, veel ruimte, en dan ook nog een kneuterig en klein dorpje niet heel ver van de school vandaan. Behalve het eten klonk het echt als een droom en wilde ik maar al te graag dat ik daar heen kon.

Het einde smaakt zeker naar meer (sorry, ik kon het niet laten maar ik kreeg gewoon echt honger van dat eten) en ik kijk dan ook echt uit naar het volgende boek. Heel blij dat ik dit boek heb gevonden in de boekenhandel! Ik zou het aanraden aan fans voor boarding schools/paarden.