Recensie: Mot en de metaalvissers
Ik heb dit boek van de schrijfster/uitgever gekregen voor een eerlijke review. Dank u wel!
Het heeft even geduurd, maar ik heb het boek gelezen. Oh, nee, het was niet slecht hoor! Dat was het niet. Ik ben een mood-reader + er waren toch zekere verwachtingen voor de review en dus duurde het wat langer. Wat als ik het boek toch niet leuk vond? Of zou het lukken om een review te schrijven? Dus het heeft even geduurd, maar hier is een review voor dit superleuke en toffe boek. Alvast sorry voor de chaos!
In dit toffe boek ontmoeten we een meisje genaamd Mot. Nou ja, ze heet officieel Vlinder, maar dat vindt ze helemaal niet passen, en ik was het al snel met haar eens dat het haar niet paste. Mot was gewoon veel leuker. Ik vond Mot vanaf het begin een leuke meid, al had ik door het boek heen wel af en toe issues met hoe ze met haar moeder omging. Ja, moeders is ook niet de beste (meer zometeen), maar het is nou niet alsof Mot haar moeder probeert te snappen en ze maakt nogal wat opmerkingen waarbij ik zoiets had van, wacht, wacht, nee. Maar goed, verder vond ik haar dus wel een toffe meid en ik vond het leuk dat ze dus metaalvissen als een hobby had. Niet echt een hobby die je vaak bij kinderen ziet, dus ik was erg enthouasiast. Ik heb altijd ook een interesse gehad in metaalvissen, maar ja, je hebt zoveel regels hier dat ik gewoon even in het boek wilde stappen om mee te zoeken! En ik vond haar heel dapper, later vooral maakt ze geweldige beslissingen en doet ze erg stoere dingen die niet iedereen zomaar zou doen.
Het boek werd pas echt spannend toen Mot een duikboot uit het water haalde, nou ja, ze werd geholpen door iedereen, haha, want zo’n bootje kun je niet alleen met een touwtje omhoog krijgen. We lezen over de duikboot, over van wie hij is, over sabotage plannen, over spannende speurtochten, en er is nog veel meer. Ik wist een ding, ik wilde die duikboot ook in het echt zien! Het boek werd steeds spannender vooral ook omdat er een deadline was. Er zou iets vreselijks gebeuren als Mot niet met het bootje zou gaan varen naar een locatie en iets zou vinden.
Ik vond het heerlijk om samen met Mot door de stad te wandelen. Vooral de Werf, die wilde ik in het echt zien. Gegeven de omschrijvingen en de illustraties was het een magische plek.
Er zijn ook verschillende bijkarakters. Zoals Lukas, die invalmeester is maar ook metaalvisser. Ik vond hem van het begin erg sympathiek en hij was echt heel lief naar de hoofdpersoon. Dan is er Lelie, wilt u mijn oma zijn? Ah toe? Ik heb nu helemaal geen opa/oma meer sinds dit jaar en Lelie lijkt me echt een toffe oma. Stoer met haar duikboot, stoer met haar persoonlijkheid. Dan is er Rosie, zij runt de winkel vol met roestige items en maakt ook toffe items, ik vond Rosie echt heel leuk! Dan is er Vincent, de neef van de baas van de stad. Ik vond hem een beetje hit/mis, op punten echt tof, maar ik wenste gewoon dat hij eerlijk was want ik kon hem maar niet helemaal vertrouwen. Ik had het vermoeden dat hij iets verborg. En dan zijn er nog veel meer karakters.
De slechterik in het verhaal is ook echt lekker een slechterik. Hij geeft niks om de stad en de mensen, wil alleen maar plezier hebben en doen wat hij wil. We zien hem niet supervaak, maar hij is echt goed geschreven en man ik wilde hem af en toe in het water gooien. En zijn boot zinken. XD Ik vond het geweldig om te lezen over de familie van de baas. Vooral de vader van de slechterik en alles dat hij heeft gedaan voor de stad. De vooruitgang. De mooie gebouwen. En dan ook over zijn familie. Over speurtochten. En het einde en wat we daar uitvinden over de slechterik, haha, ik was niet verbaasd. Helemaal niet. Ik had het ergens wel verwacht.
Tja, de moeder van Mot. Ik snap het, het is niet makkelijk maar je mag soms toch net wat meer begrip hebben voor je dochter. Ook met haar naam. Ze wil geen Vlinder heten, respecteer dat gewoon. En tja, je kind is misschien niet zo slank als jij, is dat zo erg? Ik vond het jammer dat ze steeds maar iets te zeggen had. Op punten was ze iets overbezorgd, maar ik snapte haar ook wel, ik zou ook nerveus worden als ik een dochter had en die in een duikboot spannende avonturen houdt. Of die zomaar een hele dag verdwijnt. Gelukkig zien we ook dat ze haar best doet om te veranderen. Om het meer te snappen. Het duurt eventjes, maar ik was blij met het einde.
De illustraties waren echt fantastisch, wat heb ik genoten van ze! Mooie stijl, toffe kleurkeuze (paste erg bij het metaalvissen gedeelte).
Al met al, ik heb ZO genoten van het boek. Zodra ik begon met lezen, BOEM, ik moest doorlezen. Het was stoer, avontuurlijk, tof, spannend, en leuk en ik zou het aan iedereen aanraden~