Een meisje besluit een tussenjaar te nemen, maar zal dat ook allemaal goed komen?

Ik vind het altijd superstoer als mensen een tussenjaar nemen of zo’n grote reis ondernemen! Ik zou het echt niet kunnen hoor. Een geen geld, en twee ik zou me, als vrouw, toch niet comfy voelen om alleen te reizen. Plus, ik heb best wel wat allergiën en intoleranties voor eten dus dat maakt het ook niet makkelijk, de karakters in boeken hebben het altijd makkelijk. Oh, nieuw eten, sure, laat ik het proberen. Terwijl ik in dat soort situaties met hand en voet zal proberen te moeten vragen wat er in zit.

Dus ik keek uit naar dit boek, ook vanwege de leuke titel en het instagramspul dat werd beloofd. Uiteindelijk iets té weinig Instagram (leg het zo nog verder uit), maar gelukkig was het wel een goed boek en ik heb ook echt genoten van Yara’s reis door Azië heen. Niet alleen de plek waar ze eerst vrijwilligerswerk gaat doen maar alle plekken die ze tegenkomt! En ook alles dat Yara doet. Want ze reist niet alleen, ze doet ook een hele berg goeds (al weet ik nog steeds niet hoe ik over vrijwilligerswerk denk in dat soort landen gegeven alles dat ik heb gelezen) en is met van alles bezig. Ik vond het ook geweldig dat ze de taal probeert te leren en echt een wordt met de community daar. Top! Ik was ook enorm aan het rooten voor Yara.

Dan is er nog een vleug romantiek. Ik zeg vleug want al zie je vrij vroeg dat die twee verliefd zijn maar het duurt heel lang voordat ze er eerlijk over zijn, en dan ook vooral Yara die een fake boyfriend heeft bedacht. XD Tot die tijd is het voornamelijk oppervlakkig. Ik vond het wel leuk om te lezen over Ro en Yara en helemaal als ze samen waren, want dat waren zoete en leuke momenten. Al vond ik Ro af en toe wel iets té heet/koud en daar ben ik gewoon niet meer echt into, vroeger wel, maar tegenwoordig is dat niet mijn soort man meer. Heel jammer van het dramamomentje aan het einde, deed me iets te veel denken aan vele boeken met romantiek. Je bent bijna aan het eind, alles lijkt goed te gaan tussen het koppel… en dan gebeurt er iets doms en boem ruzie en gedoe. Van mij mag dat gewoon worden overgeslagen. 😐

Leuk vond ik ook om te zien wat haar vriendin in Amerika aan het doen was al had ik graag nog wat meer willen zien. Of kijkt met lieve ogen naar de schrijfster gewoon een boek over haar ervaringen in Amerika? Ah, toe??

Ik vond de gesprekken tussen haar en haar tante enerzijds leuk, maar voornamelijk gewoon saai. Sorry, als het nou een beetje gezelliger was dan sure, maar het voelde nu té vaak als een psychiater en een patiënt.

Ik vond de ouders (en ook haar broer) gewoon soms té ver gaan. Leuk dat jullie een idee hebben wat jullie voor Yara’s toekomst willen, maar laat haar zelf beslissen. We leven in verdomde 2022 (nou ja 2021 toen het boek uitkwam). Kom op zeg. Laat haar zelf een pad maken en bouwen zonder constant commentaar te hebben of meteen uit te gaan van het ergste. Soms waren ze best lief hoor en ik snap ook wel dat ze het beste voor Yara willen hebben maar echt, nee. Ik was dan ook trots op Yara en dat ze ondanks dit gewoon haar eigen pad gaat maken en op haar reizen uiteindelijk een geweldig iets bedacht.

Een ding, ik had heel graag iets langer de Instagram gezien. Ik snap dat ze daar al een tijdje zit en dus steeds meer issues heeft met posts maken, maar wij zien die weken niet. Daarom voelde het voor mij alsof alles iets te snel ging. De paniekaanvallen, het hele ophouden met Instagram. Het was gewoon té abrupt. En ik vond het ook wel apart dat bij 1 miskleun bij een sponsor ze meteen in de NOPE modus ging, in plaats van gewoon het toch nog eens proberen. Ze komt de hele tijd over als een geweldige Instagrammer, maar blijkbaar snapt ze niet dat het ook wel eens mis kan gaan. Denk je nou echt dat alles in een keer goed gaat?

Het einde was voorspelbaar maar maakte me toch enorm blij!

Maar ik heb echt genoten en ik vloog door dit boek heen! Echt een heerlijk boek en ik ben blij dat ik met Yara mee kon reizen door Azië heen!