Recensie: Een zee van liefde
Een enorm lief, zoet, en mooi boek over liefde!
Ik kwam dit boek tegen bij de bieb en ik wist gewoon meteen dat dit een hit zou worden. Dat ik dit enorm leuk zou vinden! Kijk nou naar die cover! Lees die zoete blurb!
Ontmoet Pinguïn, hij is op reis naar zijn vriend Beer. Het is niet een gewoon bezoekje als je dat denkt, Pinguïn heeft een heel groot geheim. Hij vindt Beer namelijk enorm leuk. Lief. Knap. Hij is verliefd. Verkikkerd. En hij is hier om te zien of Beer ook verliefd is, of misschien het een kans wil geven. En ik was meteen aan het rooten voor Pinguïn. Ik hoopte zo dat hij en Beer samen zouden komen. Ik vond het dan ook enorm tof dat, ondanks het antwoord van Beer hij toch bleef. En dat hij twee redenen had. Een om Beer een kans te geven het te zien. En twee, als er dan niks van zou komen in het einde dat hij tenminste een leuke tijd had en dat hij deze gevoelens hopelijk een plek kon geven. Ergens verstopt. Ik hoopte natuurlijk dat de eerste reden hetgene zou zijn. Ik verklap lekker niks. Je moet maar het boek lezen. Ik kan alleen zeggen dat de tijd samen gewoon onwijs zoet was. Van lekker naar het strand tot allerlei leuke activiteiten doen. Samen. Gezellig. En ja, ik wilde af en toe Pinguïn knuffelen want het was niet altijd makkelijk, hij wist dat hij een beslissing moest maken. En Beer? Beer wilde ik af en toe even schudden (al snapte ik zijn kant ook wel hoor, maar toch). XD
En het einde? Ja, ik wil niks verklappen, ik wil het geheim houden, maar ik was gewoon een portie aan het huilen. Nu huil ik in de afgelopen 2 jaar heel makkelijk (dank je stress en een pandemie), maar ik denk dat ik bij dit einde op gewone tijden ook gewoon een portie had gehuild.
De illustraties waren echt het einde. Wat waren die prachtig. Wat pasten die geweldig bij het verhaal. Wat maakten zij me blij.
Ik hoop dat ik zo vaag mogelijk ben geweest, haha, dit boek moet je echt meemaken. Ik zou hem ook 150% aanraden aan iedereen op zoek naar een mooi, lief, zoet boek.