Een spannend boek met spoken, duistere gebeurtenissen, en meer!

In dit boek volgen we 5 jongeren op weg naar een vakantie in een mooi oud huis.. nou ja. Het moet een mooi huis zijn en een leuke vakantie maar al snel gaan er dingen verkeerd. Er zijn schaduwen. Er gebeuren vreemde dingen, dooie meisjes op het plafond of, nog erger, onder je bed. Met elke pagina wordt het enger en enger en al had ik al snel door wat er was gebeurd in het huis bleef het verhaal goed en de schrijver hield het spannend. Het was op punten echt even super eng. Er is ook wat overleven want de spoken zijn niet allemaal zo lief. Er zijn er ook die graag deze mensen willen toevoegen aan de collectie lijken in het huis. Al snel was ik aan het juichen voor de jongeren. Hopen dat ze uit het huis en de omgeving konden komen en veilig waren. Helaas is dat niet zo makkelijk. De schrijver kan heel goed enge dingen schrijven, dank u voor de nachtmerries. XD

Leuk dat we meerdere POVs kregen, ik vond vooral Lea en Dennis de beste POVs. Ashley en Jill waren vaak erg hetzelfde, en ik vond ze nou niet echt top (maar ja, het helpt ook niet dat ze iets hebben gedaan wat een hard pass is voor mij).

Het einde was geweldig, wat een klapper zeg! Alles komt samen en het is op punten zo spannend dat je je echt afvraagt of iemand het gaat overleven. Of dat de hulp te laat komt.

Ook het epiloog waarin we zien wat er is gebeurd zoveel jaren geleden vond ik geweldig, nou ja, misschien is gruwelijk beter. We weten natuurlijk al heel wat details, maar om het te lezen hoe alles is gekomen tot dit punt… nope.

Maar er waren wat dingen die net iets beter konden zijn. Zoals dat we eerst even de karakters leerden kennen, ze een paar daagjes vakantie zien vieren. Dan kun je nog steeds best het griezelig maken door wat kleine enge dingen te laten gebeuren, maar dan voel ik me net iets meer connected naar de karakters. Nu was het al vrij snel dat alles misging, en dan bedoel ik niet alleen dat de spookjes actief waren, en voelde het net té rushed voor mij. Het is helaas wel een ding dat vaker gebeurd in Nederlandse YA boeken.

En tja, vreemdgaan, ook zo’n ding dat van mij best iets minder mag gebeuren in Nederlandse YA thrillers. Hemeltje lief, het is alsof iedereen maar gewoon vreemdgaat. Ja, ik weet wat die twee deden maar een kus was, maar dat is voor mij al te ver. En dan vooral als we lezen dat een van de twee ook gevoelens heeft. Tja…. 😐

Ook vond ik twee dingen die opvielen. Een is dat Jill en Dennis dus vaststellen dat iedereen boven is (vooral omdat ze 2 van de 3 heel duidelijk horen), maar een paar zinnen later ziet Jill dus wat in de schaduwen staan en gaat ze er maar vanuit dat het een van haar vrienden is. Maar, je hebt net geconcludeerd dat iedereen boven is? En waarom zou, Ashley blijft over, iemand daar gewoon staan?

En dan is er nog dat Kai iets buiten ziet uit het raam, Lea het niet ziet en dus een beetje dismissive doet. Later, als Ashley helemaal wild wordt en het heeft over de vrouw, is het het Lea en niet Kai die zegt dat ze ook iets in de tuin heeft gezien. Maar later zegt Dennis (volgens mij) dat het inderdaad Kai was en niemand noemt ook Lea als degene die het ook heeft gezien. Heel verwarrend.

Ondanks dus wat dingetjes ben ik blij dat ik het boek heb gelezen en ik heb ook best genoten. Het was op punten heerlijk eng.