Een mooi en verdrietig boek over een jongen wiens neef zelfmoord pleegt en overlijdt.

Ik kan me alleen voorstellen hoe heftig het is als je wordt opgehaald door je ouders en je weet dat er iets mis is. Je weet dat het goed fout is. En dat je dan hoort dat je favoriete neef zelfmoord heeft gepleegd, waarschijnlijk nooit meer levend zal zijn. Ik wilde gewoon in het verhaal stappen en deze jongen een knuffel geven.

We zien hoe de familie omgaat met het verdriet, hoe ze rouwen, en hoe iedereen op zijn manier het probeert te verwerken. Voor onze hoofdpersoon betekent dat brieven schrijven.. maar ook vechten en heel tegendraads zijn. Ik was wel blij dat hij heel veel mensen om zich heen had die er voor hem waren. Zoals de geweldig juf Kaat, of zijn oudere zus. Ook is er zijn beste vriendin LouLou die vaak bij hem is. Ik was zo blij dat hij zoveel support had om zich heen.

Ik had alleen voor een deel van het boek (tot hij Fifa ging spelen) geen idee naar wie hij de brieven schreef en dat had ik dus liever anders gezien. Voor mij leidde het erg af omdat ik me maar bleef afvragen wie die persoon was. Een andere naam voor zijn neef? Iemand uit de familie? God?

Het was echt een goed boek en ik zou hem zeker aanraden. Het is simpel/makkelijk geschreven maar het grijpt je echt.