Een doldwaas en maf verhaal over een boekenmaffia!

Het begint allemaal met een moord in de bibliotheek. Met een boekensteun, zoals verwacht natuurlijk. En vanaf dat moment besluit Levs vader om speurneus te worden. Ik vond het echt heerlijk om te lezen, al vond ik de vader van Lev een tikje té. Ik snap dat je trots bent op je zoon, maar je mag hem best wat plezier met vrienden gunnen. Ik moet dan ook eerlijk zeggen dat ik het niet heel erg vond toen Mr. De Bruin erin werd geluist. Ik vond het heerlijk. Lekker rustig. Natuurlijk zielig voor Lev, al denk ik dat hij ook wel eventjes blij is dat hij niet de hele tijd achter zijn vodden wordt aangezeten. XD

En vanaf het moment dat Mr. De Bruin erin wordt geluist wordt het verhaal nog spannender en nog leuker en genoot ik er nog meer van. Ik had al moeite met het boek wegleggen en nou, dat lukte nu helemaal niet meer. Ik moest gewoon weten wie de inbrekers waren (waren het echt Sjaak/Sjors?) en of er echt een boekenmaffia bestond. En kom op, slechte (evil) bibliothecarissen? Ja! Kom maar door! Haha. We lezen over spannende afluistermomenten op een dak, over doedelzakken en Schotland, over ontvoeringen, en zoveel meer. Lev en zijn vrienden gaan er alles aan doen om Levs vader te helpen en te zorgen dat de slechteriken in de bajes eindigen.

Yara was een erg leuk personage, ik heb het niet vaak op betweters/mensen die alles weten, maar bij Yara werkte het en ze was ook nooit zo erg over de top (zoals iemand in Harry Potter). Ik vond het zelfs leuk dat ze zo gretig allerlei feitjes opzocht.

Daiza was echt een topmoeder. Je ziet het niet vaak in boeken dat de ouders gezellig meedoen en ook normaal kunnen zijn. En ze bedacht zelfs een nieuwe naam voor het bureau omdat zij nu deel was en ik vond het geweldig om te zien waar de DAIZA voor stond.

Ik snapte eerst niet zo goed waarom er ook focus was op Archibald en zijn vreemde familie, maar zodra er iets aan het licht komt en we hem weer naar zijn tante zien gaan, toen snapte ik het en vond ik het erg top gedaan. Ik had medelijden met Archibald op punten, net als Lev is Archibalds vader een beetje geobsedeerd over wat zijn zoon kan/moet kunnen.

Ik vond alleen Hugo vaak erg vervelend. Hij leek vaak echt meer te geven om zijn vlog die niemand wilde zien dan om de mensen om hem heen. Hij snapte echt niet dat je niet alles kan filmen ondanks meerdere mensen die het hem vertelden. En ja, hij had wat goede momenten hoor, maar vaak wilde ik gewoon dat Hugo per ongeluk ontvoerd werd en verdween.

Het einde was top! Er waren veel spannende momenten en momenten waar ik dacht, ohhh misschien gaat het helemaal fout. Erg jammer van de politie en hoe die hun dingen doen, maar gelukkig voor iedereen anders!

De illustraties waren geweldig en pasten bij het verhaal en maakten het helemaal af.

Echt een aanrader!