Recensie: De boze wolf lust geen konijntjes
Een grote boze wolf wil goed worden? Maar ja, kan dat wel of blijft een boze wolf altijd een boze wolf?
Het eerste waar ik voor viel toen ik dit boek zag was de cover. Het is niet vaak dat je een wolf in het midden van konijntjes vindt. Nou ja, niet op deze manier in ieder geval. Toen las ik de blurb en tja toen moest het boek wel mee!
In dit boek ontmoeten we een boze wolf (en ook wat van zijn collega’s) die protesteren tegen een schrijfster. Ze willen niet alleen maar als slecht of kwaad gezien worden. Ze hebben ook gevoelens! Ze willlen ook eens goed zijn. En tja, ik gaf ze wel gelijk! Al was ik ook wel een tikje achterdochtig. Kijk, en dat komt dus door al die verhalen met grote boze wolven! Ik vond het leuk dat de schrijfster hem heel serieus nam en een geinig plan bedacht om hem te helpen. Van mani/pedicure tot konijnentherapie (met leuke referenties naar sprookjes en andere dingen). Ze probeert van alles, en werkt het? Jaaaa, dat willen jullie wel weten? Nou, ik verklap niks. Ik vond het heerlijk geschreven en ik moest enorm lachen om alles dat er gebeurde.
En het einde!! OMG, ik zag het totaal niet aankomen en was helemaal verrast. Ik zat echt even naar die pagina’s te kijken met zo’n blik van, wachttttttt? WAT? No way!
Ik vond het wel jammer dat het daarna zo abrupt ophoudt. Ik had graag nog een paginaatje of 2 meer gehad. Gewoon nog net ietsje meer.
De illustraties waren echt ZO leuk! Ik vond de stijl zowel schattig als grappig als geinig. Erg leuk gedaan!
Ik zou dit boek ook zeker aanraden. Echt gelachen om alles en dan is er een verrassend einde.