Recensie: Club Donald Duck #3: Metro op hol!

Recensie: Club Donald Duck #3: Metro op hol!

Club Donald Duck : Metro op hol! (De (on)wijze avonturen van een pechvogel #3), Jimmy Gownley, Jay P. Fosgitt, Green, Humour, Inventions, Children's Book, Donald Duck, Dagobert Duck, Mickey Mouse, HumourHet nieuwste deel en in dit heerlijke derde doldwaze avontuur gaan we naar een uitvindersexpo! Natuurlijk niet zonder een gezonde dosis pech.

Ik kijk echt enorm uit naar deze boeken want ze zijn zo leuk en ik vind de tekenstijl echt top. In dit deel gaan Donald en zijn vrienden meedoen aan een wedstrijd en daarna (tja, het staat in de blurb) gaan ze naar de Expo zelf! Ik vond het erg leuk om te zien hoe druk iedereen in de weer was met uitvindingen maken en ik was megatrots op Donald. Hij werd uitgelachen MAAR hij had een briljant idee en ik vond het tof van hem dat hij gewoon doorzette en niet opgaf. Ik moest wel lachen om zijn evil lachje zelfs samen met wat schaduweffecten.

De reis was erg leuk, maar ja, je weet wel dat dit over een pechvogel gaat dus je kunt raden dat de reis niet helemaal soepel loopt en ze op punten creatief moeten worden om toch bij de expo te komen! Ik vond de reis erg leuk en ook tof dat dit groepje nooit opgaf (al wilden ze het misschien af en toe wel, en gegeven alles gaf ik ze niet altijd ongelijk). Ik keek enorm uit naar de expo en was blij dat we wat eerste glimpsen opvingen, helaas niet via het groepje… maar wel via iemand anders.

MAAR, en ik zal dit wel even onder spoilers zetten waarom is echt de hele tijd de slechterik Arend? HALLO? Je hebt zo’n grote wereld en dan val je steeds weer terug op een vervelend stuk vreten die Arend heet. Ik ben er gewoon moe van. Ik hoop ook zeker dat de volgende keer het niet weer Arend is anders ga ik ophouden met deze boeken. Ik wil gewoon eens iemand anders.

Ik blijf het heerlijk vinden dat we een verteller hebben en dat die soms discussies heeft met Donald maar ook met andere karakters. Of dat ie weer even afdwaalt naar een ander verhaal. XD

Ik vond het leuk dat we zo vaak Dagobert Duck tegenkwamen en dat hij vaak een best actieve rol speelde op belangrijke punten.

En het einde daar moest ik wel even om lachen en het was ook lekker spannend (en wauw, Donald is lenig). Goed de prijsuitreiking uiteindelijk was erg cliché, maar het maakte me blij.

Ik kan ook zeker niet wachten op het volgende deel, al wijs ik wel even naar het spoilerstuk. Ik ben bijna van plan bij het volgende boek als ik hem koop het einde te checken. Just to be sure.

Star rating, 4.5 stars

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: