Het tweede boek en ditmaal gaat Kitty achter de dief van een prachtig tijgerbeeld aan.

Ik weet dat ik zei dat ik ze liever in het Engels wilde lezen want ik vond de vertaling iets te houterig, te deftig. Maar tja, ik heb gewoon nog meer boeken die ik wil kopen en deze is niet op mijn “OMG moet kopen”-lijstje, meer op het “Het zou leuk zijn als ik deze kon kopen”-lijstje. Ik kan gelukkig zeggen dat ik of gewend ben aan de vertaling hier in dit deel of dat het toch beter is gedaan. Het voelde veel natuurlijker en het vloeide beter. Het het las daardoor toch veel fijner.

In dit boek zien we hoe Kitty zich voorbereidt op een dag in het museum, maar dan wil haar vriendje Pompom mee. En tja, je kunt geen huisdieren (naast hulphonden natuurlijk) meenemen naar een museum, en dus besluit ze gewoon ‘s nachts naar het museum te gaan. Wat ik enerzijds wel een tof idee vond… maar anderzijds ook weer een beetje dom. Want natuurlijk wil je naar binnen gaan… Tuurlijk. Gelukkig gaat het al snel wat spannender worden als het tijgerbeeld wordt gestolen door een hond. Ja, echt. Ik moest daar wel even om lachen hoor. Niet iets wat je verwacht. En zo begint een spannend avontuur waarbij Kitty het tijgerbeeld moet vinden, ik genoot enorm van haar avontuur en ik was nieuwsgierig om te zien wie de dader was. Dat was uiteindelijk een heel leuke verrassing en ik ben ook zeker blij met hoe het allemaal eindigde. Al had ik graag wel een epiloog gezien waarbij mensen het beeld daar vonden. 😛 Ik had graag de blikken van de mensen willen zien!

We ontmoeten ook nieuwe katten. Waaronder eentje die bij het museum werkt, Cleo (wat een toepasselijke naam), en die wel eens wat meer aandacht wilt omdat ze zoveel doet. Ze werkt in ieder geval beter dan die luie donder van een wachter.

Ik snap dat het boek alleen maar grijs/wit/oranje/zwart gebruikt, maar als je dan in de beschrijving leest dat de ogen van de tijger smaragden zijn dan lig ik toch even dubbel als ze ook oranje zijn. 😛

Ik hoop ook ten zeerste dat die luiwammes van een wacht ontslagen is. Geen bewakingssysteem, ramen gewoon open, en lekker liggen pitten. Lekker handig zo iemand vooral als er een nieuw speciaal object is binnengebracht.

De illustraties waren wederom erg tof en leuk gedaan.

Ik zou dit boek zeker aanraden en ik kan niet wachten op het volgende boek in de serie. Wat gaat Kitty nu meemaken?