Een superspannend en leest echt heel lekker weg boek over een jongen die op een treinreis gaat, een verstekeling ontdekt, en een juwelendief ontmaskert.

Ik ben blij dat ik dit boek heb gevonden bij de bibliotheek want mijn hemel wat was dit een heerlijk snel boek zeg. Spannend maar ook bergen treinen (ik hou van treinen, ik weet niet alle details van treinen zoals Oom Ben of Lenny, maar ik hou van naar treinen kijken, de details zien, de verschillende manieren hoe het werkt, en meer). Ik zou echt wel mee willen gaan in de trein, want wat een droom was dat zeg, een panoramawagen, een bibliotheek (met een geheimpje), en nog veel meer. Heerlijk hoe de schrijfster, of eigenlijk Alex, ons door de trein leidt en ons steeds weer iets nieuws laat ontdekken.

Alex kan ook geweldig tekenen. Zo te zien loopt er dus genoeg creatief bloed door de familie. Want zijn oom is een beroemde schrijver.

Lenny was een leuk personage. Ik vond het stoer van haar dat ze als verstekeling mee is gekomen en dat haar vader dat, ondanks alles, toch toe laat. Hij had ook makkelijk haar kunnen laten ophalen door haar moeder bij een station maar hij laat haar lekker rondlopen. Ik vond de vriendschap tussen Alex en Lenny erg leuk geschreven en ik was blij dat ze elkaar vonden.
Een dingetje minder was dat Lenny zo aan het oordelen was toen ze erachter kwam dat Alex niet zo’n interesse had in treinen. Later heeft hij wel wat meer interesse, maar kom op laat die jongen gewoon met rust.

Er waren zoveel verdachten, al kon ik er al een paar van mijn lijstje halen. Ik vond het leuk om met Alex en Lenny door de trein te lopen op zoek naar hints en mijn lijstje zo aan te passen. Uiteindelijk moet ik zeggen dat ik dader niet had geraden, of in ieder geval… nee dat zou een spoiler zijn en dat wil ik niet. 😛

En dan zijn er nog andere geheimen die langzaam aan het licht komen en ik was enorm aan het genieten.

Ik vond de reis ook heel mooi en fijn dat er zoveel illustraties waren. Nu wil ik trouwens ook langs al deze mooie plekken.

Mr. Pickle was echt walgelijk. Constant vingers wijzen en enorm grove opmerkingen maken jegens Alex waardoor ik echt zin had om die man bij het eerste beste station van de trein te gooien.

Huggenden… nee gewoon nee. Zeg dan knuffelen/omhelzen/omarmen of andere woorden, dit klonk zo belachelijk. Helaas is het blijkbaar, voor wat dan ook achterlijke reden, ook nog eens een woord in het Nederlands? OH GOD NEE. Yuck. Nee dank je.

Ook waren er wat foutjes in de illustraties. We zien bijvoorbeeld de zogezegde sketch van Alex, maar daar zie ik echt geen extra leunstoel in, dus is het niet Alex’ zijn sketch? En dan is er nog twee keer hoe de compartimenten worden beschreven. Maar ze zijn verkeerd om. Dus of de illustrator heeft een foutje gemaakt… of de illustraties zijn gespiegeld. Want bij een hoort het bed links.. maar staat ie rechts.. en bij de ander is rechts het bed en staat ie links. Beetje apart.

Ik vond het einde ook erg leuk en ik kijk nu al uit naar de volgende avonturen van Alex (en ik ga er maar even vanuit dat Lenny ook van de partij is).

Ik zou het boek zeker aanraden! Heerlijk om te lezen.