Een van de ridsters heeft nu haar eigen boek met haar eigen leuke en dappere verhalen.

We zien hoe ze een leeuw uit de dierentuin weer terugbrengt (hij wilde even op stap), hoe ze een meisje helpt die gepest wordt, hoe ze een staatshoofd begeleidt naar de ministers van haar land, we zien haar lekker genieten op het strand… nou ja voor even. En nog veel meer fantastische, stoere, en leuke verhalen waar ik enorm van heb genoten. Vooral ook omdat het heel modern is maar er toch draken, reuzen, pratende dieren, en nog meer zijn. En niemand het per se vreemd vindt. Soms werkt het niet goed deze combi, maar Janneke Schotveld weet het precies goed te schrijven.
Oh, en soms komen mensen (of dieren) uit eerdere verhalen weer terug wat ik ook enorm leuk vond. Net als met haar sprookjes!

Mijn favoriete verhaal is wel het eerste, met de leeuw. Ik geef die leeuw geen ongelijk. Al die mensen kijken zo naar je, soms wil je even wat tijd voor jezelf. Plus, ik moest enorm giechelen om zijn belofte met zijn meisje.

En dan is er ook nog een vleugje romantiek voor de ridster. Ik dacht al dat ze niemand leuk zou vinden in dit boek. 😛

Ik vond het ook leuk dat de ridster op een racefiets rijdt en dat ze met dieren kan praten.

Ik blijf nog steeds bij wat ik bij alle sprookjesboeken van deze schrijfster heb gezegd, ik heb ridder altijd als neutraal gezien (ik heb vroeger ook genoeg ridder gespeeld), ik vind het wel creatief, het woord ridster, maar ook erg van deze tijd.

Ik trek wat punten van het boek vanwege dat de fietsenmaker DUIDELIJK nog niet comfortabel was om het officiëel te maken, te willen daten, vanwege een aantal redenen. Misschien is hij nog niet eens uit de kast. Wat doet de ridster? Ze maakt gewoon lollig een briefje en out daarmee de fietsenmaker. WTF? Als iemand NIET comfortabel is met het hele gebeuren dan laat je het maar. Je mag het best aan de bakker vertellen dat de fietsenmaker hem leuk vindt en laat ze het beide zelf uitproberen en uitpraten, maar ga niet aan Jan en alleman het rondspreiden dat is NIET cool. Je geeft echt een hele slechte boodschap aan de kinderen die dit lezen.

Plus, de ridster had ook wat problemen met haar gedrag. Zo werd ze boos omdat ze in een drukke straat/steegje niet meer mocht fietsen, ze tuft op de grond maakt niet uit wat voor plek. Ik snap dat ze een stoere ridster is, maar je kan ook stoer zijn zonder overal je spuug te dumpen.

Maar ik heb toch erg genoten en ik ben blij dat ik het boek heb gelezen. Hopelijk blijft Janneke Schotveld sprookjes schrijven. Ik lees ze heel graag.