Het tweede deel in de serie en ditmaal gaan de klassen op schooltrip naar een eiland ver weg van de beschaving.

Ik keek enorm uit naar dit boek omdat het eerste zo spannend was en we daar nou niet echt te weet komen wie de moordenaar nu echt is. Ik hoopte dat we wat meer hints zouden krijgen in dit boek en misschien eens een glimps van de echte slechterik. Ik kan helaas zeggen, nee. Ik heb nu nog steeds geen idee wie het is en ik ben nu eigenlijk wel op het punt van frustratie. Spanning en thriller en psychologie is leuk maar je mag toch wel iets meer van een hint geven. En niet ons steeds om de tuin leiden of het gewoon onmogelijk maken om ansich uit te vinden wie het is.

Ditmaal hebben we twee POVs, Nina en Lara. En dan hebben we nog de zwarte pagina’s van de slechterik/gesprekken met iemand en de slechterik. Lara laat in brieven aan het beste vriendin weten hoe het op het kamp gaat en dat zij ook stappen zet om dingen uit te vinden. Ik vond het hartbrekend om af en toe die brieven te lezen, arme Lara. Arme Vianne. En dan is er nog Nina die ons alles verteld over wat er op het kamp gebeurd en hoe zij zich voelt nu zonder haar broer.

Ik vond de leraren wel slecht, en ik snapte ook niet goed waarom Korbijns mee mocht, gegeven wat er over hem is te weet gekomen in het vorige boek. Ik snap ook niet waarom ze niet meer leraren hebben meegenomen die overwicht bieden aan de groep. Want op een gegeven moment krijgen we echt een Lord of the Flies stuk waar alles over de kop gaat (waarom heeft niemand gedacht aan een satelliettelefoon or iets anders wat altijd wel werkt?).

We zien ook Lotte want die mag blijkbaar toch mee met de trip. Ik was niet heel erg blij om haar te zien.

Helaas was het toch echt HEEL veel minder dan het eerste boek. Ik had er toch echt meer van verwacht toen we aan het begin de namen lazen van wie er dood gingen. Aan het einde wordt het iets spannender, maar ja, veel te laat voor mij. Je moet die spanning wel goed opbouwen.

Aan het einde wordt het dus spannend… maar wel met een erg grote vleug van domheid. Want ja, natuurlijk ga je lekker high worden op het strand terwijl het vloed wordt en je bij golfbrekers in de buurt staat, en natuurlijk ga je lekker een kaarsje branden. En natuurlijk ga je dan lekker wandelen. Mijn hemel. Wat een stel domme wichten. Sneu voor diegenen die zijn overleden natuurlijk.. maar dit had allemaal voorkomen kunnen worden. Plus, kom op je maakt het boek aan het begin superspannend met allerlei bedreigingen en hoe gaat iedereen dood? Door puberaal stom gedrag? *zucht* Ik weet het, ik ben geen puber meer, maar ik zou dit soort dingen ook nooit gedaan hebben. Ik dronk niet, ik gebruikte niks, mijn favoriete activiteit is nog steeds lezen, sleepovers met mijn beste vriendin waar we spelletjes op de playstation speelden of anime keken. Ik was, als ik zo YA lees dus enorm saai. 😛

Ik vond de laatste pagina’s dan wel weer goed geschreven want OMG dat zag ik echt niet aankomen. Vooral omdat er geen enkele hint is in het verhaal zelf dus dat vond ik echt geweldig geschreven is. Ik had het ook zeker niet verwacht van deze persoon, maar gegeven waarom deze het deed, hoe vers het allemaal is, ik keur het niet goed, maar ik kan me ergens voorstellen dat deze dingen heeft gedaan al wist deze niet dat het zo verkeerd zou gaan. Ik probeer het zoveel mogelijk spoiler-vrij te houden want ik wil niet alles onder spoilers gooien, hopelijk is het vaag genoeg.

Helaas is dit dus een minder deel dan het vorige vooral dus ook vanwege dat er gewoonweg wel wat spannends gebeurd maar het toch enorm iets mist. En op punten voelde het gewoon té overdreven aan. Hopelijk is het volgende deel beter en krijgen we dan eindelijk te horen wie het is en waarom.

Trigger warnings: zelfmoordpogingen, zelfmoordgedachtes.