Review for Kan het even normaal?
Weer een heerlijk doldwaas boek ditmaal met brugklas, toneel, en zoenen.
Lotte zit nu in de brugklas en we zien hoe dat voor haar is en wat bracht dat herinneringen terug van mijn tijd toen. Ik weet nog dat ik me net als Lotte voel, verward, wat moeten we hier mee, hoe werkt dit, zoveel huiswerk opeens, nieuwe talen. Ik wilde graag in het boek stappen en zeggen dat het even duurt maar daarna wen je aan je school. Je hebt in ieder geval al vriendinnen en samen kunnen jullie alles aan.
Het toneelstuk was echt superleuk en ik vond het stoer dat Lotte ondanks alles doorzet. Het helpt ook zeker als je tegenspeler een leuke jongen is en ook alles doet om het leuk te houden en je te ontspannen. Het stuk was erg leuk en ik vond het leuk om bij de oefeningen te zijn. En dank je schrijfster dat je Vanessa niet de rol had laten kapen, ik heb dit al bij een aantal andere kinderboeken/YA gezien waar de rollen al vast staan maar een popiejopie meid opeens het gewoon mag overnemen. Ik was echt even bang.
Ik lag helemaal dubbel dat het Baby Shark liedje en nog een ander liedje in het boek langskwamen. Die arme ouders en arme Lotte die dat elke dag meerdere keren horen (en vaak ook meededen aan het dansje). En Tessa kwam er ook al snel achter dat Daan niet opgeeft tot ie in slaap valt. Ik vond het wel leuk dat Lotte en haar groepje dit liedje gingen leren aan kinderen in een asielzoekercentrum. Een beetje dansen kunnen deze kinderen en de ouders wel gebruiken.
Ik vond de zuster/broer-relatie tussen Daan en Lotte echt enorm zoet. Natuurlijk wordt Lotte wel eens helemaal gek van haar broertje, maar verder waren ze echt zo leuk samen en ze deed van alles met hem.
En dan is er nog een vleugje romantiek want Lotte heeft nog steeds een jongen die ze leuk vindt, en dan is er die leuke jongen van haar toneelclub, oh jee!
Leuk dat er iemand in zat met autisme en ik vond het heel goed neergezet.
We krijgen ook wat meer informatie over Vanessa en ik was wel blij dat dit was toegevoegd, geeft haar nog geen recht om een pestkop te zijn, maar dan zien we tenminste dat het in haar leven ook niet helemaal OK is. Ik vond het knap van Lotte dat ze met Vanessa wilde en ging praten. Ik zou dat zeker niet hebben gedaan bij een van de pestkoppen die mijn leven verpesten.
Ik vond Lotte stoer dat ze eens tegen haar moeder in durfde te gaan want tja sorry als je dochter met haar vriendin die binnenkort weggaat naar China aan het shoppen is dan moet je niet gaan vragen of ze wil babysitten. Ik snap dat je moet werken en dat het niet makkelijk is nu je niet twee inkomens hebt, maar kom op zeg. Je moet toch ook snappen dat je dochter niet telkens er gaat zijn, babysitting is OK, maar niet elke dag. Zoek familie of vrienden.
De tekeningen zijn weer superleuk en maken het boek helemaal af.
Ik vond de ouders van Tessa wel ietsje eh met het hele gezond eten en niks anders. Als je het gaat verbieden gaat je kind uiteindelijk toch wel het ergens anders vandaan halen. En ik weet nu al dat Tessa los gaat als ze in China is en ik geef haar groot gelijk. Gezond eten is goed en dat kun je haar ook leren, maar laat haar ook af en toe wat los. Af en toe wat ongezonds gaat niemand dood aan.
Lieve Lotte, een hond wordt niet genderneutraal als je zijn zaadleiders eraf haalt, hij heeft nog steeds de rest en dat maakt hem nog steeds een mannetjeshond. Het zou toch wat zijn anders zeg.
Ik heb dus weer genoten en ik heb het boek ook in een ruk uitgelezen, zo leuk vond ik het. Ik kon gewoon niet stoppen en ik kan niet wachten op het volgende deel. Wat zal Lotte nu weer beleven?