Het tweede boek in Chaos United en een geweldig boek voor de zomer!

Ik was echt super blij om weer een nieuw deel te zien van deze serie, ik heb echt genoten van het eerste boek vorig jaar. Het is een beetje een graphic novel, veel illustraties die het verhaal ook vertellen en wat tekst hier en daar. Het is een heerlijk voetbalboek met een berg vriendschap.

Ditmaal alpacas, voetballen, een hele hete zomer, een spannend voetbal quiz met geweldige prijzen, veel hitte en woestijnen (want zo heet voelt het daar in Donkersloot). Echt dit boek kun je gewoon niet even neerleggen je wilt gewoon doorlezen en dat heb ik dan ook gedaan.

Net als het vorige deel vond ik Milan af en toe best irritant en erg bazig, maar ik kon het ook wel snappen. Hij wilde gewoon een leuke zomer hebben, een mooie plek maken voor zijn vrienden, en veel voetballen. En dan heb je vrienden die gewoon niet echt meewerken of die zeuren over van alles. Gelukkig laat hij het er niet bij zitten en doet hij super zijn best om toch het beste van alles te maken. En dat vond ik top. Hij blijft toch vaak heel optimistisch. Alleen moet hij misschien wat aan zijn conditie doen. 😉 Als aanvoerder vooral moet je toch wel iets harder en beter kunnen rennen. 😛

Ik vond het leuk om over de zomer te lezen en ook om de alpaca boerderij te zien en de kinderen met de alpacas te zien voetballen (wat echt geweldig was vooral omdat die beestjes er zo goed in zijn en uiteindelijk op punten zelfs beter werden dan de kinderen).

En leuk dat ze ook het clubhuis iets hebben gemaakt en dat ieder kind zijn eigen hoekje had.

Er was ook nog een vleugje romantiek want het meisje dat Milan leuk vindt komt vaak langs bij de groep en wordt er ook deel van. En Milan vindt dat natuurlijk helemaal leuk en ik vond de stukjes met hun samen enorm zoet en lief.

De quiz was ook geweldig, al moeten ze misschien maar niet meer mediteren voor een quiz want we zien waar dat toe kan leiden.

Ik vond het overdreven gedoe van de meiden toen Milan die mannen opmerking maakte, dat was echt iets van deze tijd en zo oogrollend (en kun je nagaan ik ben een meisje). Ik snap dat het niet de meest tactische opmerking was van Milan, maar om nou zo lang erover door te gaan? Nee. Vertel je ding, en laat het daarbij. Nu zorg je er alleen maar voor dat hij niks leert.

En sorry, misschien was het handig geweest om meteen het diertje een alpaca te noemen want ik dacht dat de tekenaar gewoon het verkeerde dier had getekend (zou zeker niet de eerste keer zijn dat zulke dingen gebeuren). Pas veel later in het verhaal komen we erachter dat er een alpacaboerderij is. Maar ja, tegen die tijd heb ik de illustratie al aan mensen laten zien. 😛

Ik heb dus echt genoten van dit boek en met dat einde kan ik ook zeker niet wachten op het volgende boek. Ik zou dit boek ook zeker aanraden.