We zijn weer terug in New York, yep, na een lange reis zijn onze hoofdpersonen weer terug. Ditmaal wijn, tentakels, rioolputten en mysterie!

Ik was dolblij dat een van mijn bibliotheken EINDELIJK dit deel had ik keek er al een tijdje naar uit toen ik hem een keer tegenkwam online op bol.com. Ik kijk steeds uit naar een nieuw deel want wat zullen Fourmille en Yuri nu weer beleven. Is er meer dan een spook? Zullen het mysterie oplossen? En wat zien we van de wereld?

Ditmaal gaat ons duo (ik hoop nog steeds ergens op romantiek) naar Manhattan voor een rustig diner, nou je weet ondertussen dat dit nooit lang gaat duren. En inderdaad, al vrij snel kwam er weer een spookje langs en verdween Fourmille naar de achtergrond. Zeg hallo tegen Alexander een sommelier die blijkbaar moest verdwijnen van de aardbodem. Helaas hebben ze dus niet gerekend op Fourmilles talent. Teehee.

Het is nog steeds wel een beetje erg hetzelfde. Ons agentschap gaat op reis, er is iets mysterieus, spook verschijnt, Fourmille verdwijnt, ze moeten het oplossen in een doldwaas avontuur. Maar, ondanks dat? Ik kan gewoon niet stoppen met lezen. De karakters blijven leuk, de spanning is gewoon spannend, de steden zijn gewoon prachtig om te zien. Plus, in dit deel… hadden we iets nieuws. Fourmille kon het spook oproepen en dan weer wegkrijgen door bepaalde dingen gerelateerd aan een sommelier zijn. Dit vond ik echt top, want tot dus ver kan ik me even niet herinneren dat er eerder een oplossing was voor Fourmilles probleem (want zo zou ik het toch noemen gegeven dat ze er last van heeft). Hopelijk betekent dit dat ze het in de volgende boeken ook kunnen proberen.
Ik vind het ook nog steeds komisch dat Fourmilles haar mee veranderd met het spook dat in haar zit en dat diegene ook vaak probeert iets anders aan te doen wat beter past.

Verder op dit deel, nadat Fourmille is overgenomen besluiten ze te infiltreren bij een groot evenement waar de sommelier nodig bij was geweest. We komen al snel achter het meesterplan en al vond ik het een tikje rolt met ogen het was ook erg goed gedaan. Plus, ik had diegene TOTAAL niet verwacht dus dat was wel erg tof. Ondanks dat diegene de slechterik was had ik ook medelijden met ze. Ik zeg niet dat het goed is wat zij doen, maar ik kan me het enigszins wel voorstellen.

Het einde, WOW. Dat was gewoonweg episch. Ik vond het een top idee van onze groep, een gewaagd en geschift idee, maar wel een die werkt en het avontuur met een knaller eindigen.

De tekeningen zijn echt prachtig en geweldig. Ik hou van de stijl. Oh, en pluspunten naar de cover die is weer top en past helemaal bij het thema/verhaal.

Ik kan niet wachten op het volgende deel, wat zal er nu gebeuren? Waar gaan ze nu heen? En komt Fourmille ooit weer terug in haar eigen wereld?