Een enorm mooi geschreven boek over 4 jongeren in Egypte. Over hun gevoelens, over onderdrukking, en over de revolutie die er aankomt.

Ik kwam dit boek tegen in de bibliotheek en vond het al meteen interessant maar zeker toen ik een stukje las wist ik dat dit boek mee moest.

Ik moet zeggen dat Mohammed en Layla voor mij de favorieten waren. Het voelde ook erg alsof zij de hoofdpersonen waren, de belangrijkste in het verhaal en dat Abdelrahman en Samya er maar een beetje bijgeplakt waren. Wat jammer was. Goed ik was geen fan van Abdelrahman, ik vond hem gewoon niet interessant. Ik las zijn hoofdstukken en ik vond het interessant om de ontmoetingen met de Imam te zien, maar verder? Eh.
Maar Samya had zeker potentie, een meisje en dan ook Christen. Helaas zien we maar weinig van haar en zien we voornamelijk haar verliefdheid, de vlinders die zij voelt als ze Mohammed ziet.

Layla vond ik wel tof, nou ja, voornamelijk in haar blogs. De echte Layla? Tja, ik ben niet echt van de karakters die niet snappen hoe privacy werken. Ze loopt constant bij haar broer naar binnen… ook als ie net uit de douche komt… Jep… En het was ook verwarrend hoe ze de ene keer helemaal hem ophemelde en vervolgens zat te klagen over hoe oneerlijk het was dat hij wel alles mocht doen.

Mohammed was een top karakter, hij is homo maar kan daar niet uit voor komen, zeker niet dat hij verliefd is op zijn beste vriend. Hij wil dansen maar zit vast aan wat zijn vader wilt. De kruidenierswinkel overnemen. Een baan die Mohammed helemaal niks vindt, hij ziet wat het met zijn vader doet.

We zien al aan het begin dat het land niet gelukkig is en gebukt gaat onder een dictator. Maar het duurt tot het midden van het boek voordat er echte acties beginnen. Voordat mensen op straat gaan. Voordat alles helemaal fout zal gaan. Ik zat op het puntje van mijn stoel te lezen en ik wist dat ik tissues wel kon gebruiken want ik had al vanaf het begin van het boek een idee hoe dit zou eindigen. Ik wist hoe alles in 2010/2011 is gegaan. Maar nu is het nog heftiger omdat je de karakters zo persoonlijk hebt leren kennen.

Het einde, mijn God, mijn hart. Dat is alles wat ik zal zeggen.

Ik vond het erg mooi geschreven, ik was gewoon verbaasd toen ik al klaar was met het boek. Ik vloog erdoorheen. Ik kon helemaal niet meer stoppen. Ik zou dit boek aanraden aan iedereen. Echt een prachtig boek.