Een heerlijk humoristisch boek over een geit die heel beroemd wordt en hoe de wereld helemaal doordraait daardoor.

Ik had dit boek op Hebban gezien en ik was erg enthousiast. Dit klonk als een heerlijk en hilarisch boek, precies wat ik wilde lezen. En toen ging ik naar een van mijn bibliotheken… en daar lag ie dan. Bij de sprinters. Meteen in mijn trolley gegooid en op zondag lekker gelezen.

Ontmoet geitengoeroe en mensenfluisteraar, Dena! Ze staat lekker in de wei te grazen en maakt bergen selfies voor haar, best onbekende, instagram account. Ik vond dat al leuk, maar het werd nog leuker toen een bekende influencer Dena ontmoet en haar featured op Instagram. Vanaf dat moment begint de geitenyoga (en ik lag compleet dubbel om hoe Dena het soms enorm moeilijk maakte voor de yogabeoefenaars). Ik zou zo hebben meegedaan. Het klinkt namelijk erg leuk. Ik heb niks met al dat zweverige gedoe en zo, maar yoga dat onverwacht is (immers je weet nooit wat een geit doet) lijkt me heerlijk en het houdt het tenminste spannend.
Vanaf dat moment komt Dena helemaal in the picture en haar instagram vliegt ook qua volgers en comments omhoog. En met dat? Ook de populariteit overal. De geitenyoga gebeurt steeds vaker en vanuit daaruit vloeien programma’s op de tv, bezoekjes van bekende mensen (Gerard Joling was echt PERFECT geschreven, kudos naar de schrijfster), en uiteindelijk wordt het gewoon een gekkenhuis waar zelfs Dena af en toe niet blij van werd. Maar toch geniet ze er ook met volle teugen van. Nou ja, tot de tourbussen en de mensen die geen respect hebben voor haar. Dat vond ik wel weer erg sneu.

Ik vond Dena echt toppie en wat een lieve geit was dat. Ik vond het super dat ze, ondanks dat ze dus altijd in de wei staat, aan een ketting, zulke grote dromen heeft en niet bang is om er veel voor te doen om ze voor elkaar te krijgen. Go go Dena!

We ontmoeten ook een vriendin van haar, Grietje. Deze meid is best bang voor van alles, maar ik vond haar toch erg leuk vooral om te zien hoe ze steeds meer vertrouwen kreeg hoe verder het verhaal ging. Ik vond het toppie dat ze op een gegeven moment Dena hielp met haar instagram account en verschillende andere dingen. Ze was een soort van manager.

Ik vond het leuk om te zien wie er langskwamen en dat Dena ook wat vaste klanten heeft. Zoals de koerier die liever niet al dat groenvoer wilt eten en het bij Dena laat. Of die oude man die steeds langswandelde.

Ik vond het ook heerlijk om alle actualiteit te zien, want er komt ook een discussie over gekleurde en witte geiten (waar ik wel even een beetje met mijn ogen zat te rollen). En we ontmoeten twee meisjes die gezichtjes op vingers verven (wat dus een hint is naar dat jochie dat nagels lakte). Ook zijn er genoeg toeristen die Chinees of Aziatisch is (wat steeds vaker hier in dit land ook gebeurd). En dan is er nog genoeg meer.

Alleen moet je op punten gewoon niet nadenken, het is net als in Donald Duck of andere dingen met dieren. Hier ook. Waarom kan de geit de ene keer wel praten, maar de andere keer is het mekkeren? Praat ze dan wel echt (gegeven dat ze soms antwoord terugkrijgt, en oh ja die tedtalk, zou ik zeggen van ja…)? En waarom gedraagt ze zich de ene keer als een geit en de andere keer meer menselijk (zoals dat stuk toen die mannen kwamen en ze maar ging bijten in plaats van praten, of die keer met Freek Vonk)? En hoe typen, fotograferen, solderen en meer geiten? Want sorry, iets met hoeven?

Ik heb dit boek ook echt in een ruk uitgelezen, want het was hilarisch, grappig, leuk. Geittastisch! Ik zou het echt aanraden.