Review for Het schaduwjaar
Een geweldig, fantastisch, HOLY CRAP boek dat iedereen moet lezen.
Dit was een van de boeken die ik al een tijdje wilde lezen en toen kreeg ik de kans om deze en Birthday te lezen, nogmaals bedankt Candyce van The Book Dutchesses!
Phew, ik probeer nu al een tijdje om een review te schrijven, maar mijn hemel het is moeilijk! Argh! Het was gewoon te goed, je weet wel, soms heb je dat. Dat zijn je woorden gewoon op en kun je alleen maar OMG zeggen. Nou dit is zo’n boek. 😛
Dus ik ga het proberen, maar sorry als het chaotisch is. 😉
Laten we beginnen bij het begin, welkom in een wereld waar vrouwen niet heel veel rechten hebben, uitgehuwelijkt worden (als ze al worden gekozen anders is het gewoon dat je het land opgaat of prostitutie in wordt gegooid), en oh ja het genadejaar. Ben je bijna 16? Ongesteld geweest? Wel, dan mag je lekker op kamp.. Nou ja, lekker. Je moet er zelf heen lopen, ondertussen zijn er allerlei gevaren zoals jagers, en oh ja, daarna mag je een jaar lang in een kamp in the middle of nowhere overleven. Je moet alles zelf doen. Alles zelf maken. Alles zelf koken. Jep. Alles. Want de mannen hier denken dat de vrouwen gevaarlijk zijn. Dat ze magie hebben en die kunnen gebruiken om te verleiden. En dit kamp? Is bedoeld om de meiden te zuiveren van die magie… alleen tja, niet iedereen zal het overleven.
Ik vond de stukken met het kamp echt fantastisch geschreven. Het was echt heel interessant om te zien hoe de meiden met elkaar omgingen, hoe eentje (de queen bee) echt een teef was en hoe ze steeds meer alles overnam en zelfs de meiden helemaal gek maakte (zo zou ik dat noemen). Ik had al een vermoeden dat er iets meer aan de hand was dan dat de meiden nu alles alleen moeten doen en dat ze dus langzamerhand een beetje gek worden (en ik geef ze geen ongelijk). Ik mocht de Queen bee al niet voor het kamp, maar in het kamp had ik echt zin om haar voor de jagers te gooien en laat ze maar veel plezier ermee hebben. Klinkt hard, maar mijn hemel zeg… wat een type.
Je ziet ook meteen de relaties tussen de meiden, hoe ze meteen in groepjes gingen. Het werd echt een Lord of The Flies situatie.
Oh en naast alle moeilijkheden zijn er natuurlijk zijn er de jagers die om het kamp rondlopen. Ja, jagers. Die je vermoorden, die je skinnen, al met al, niet echt fijne types.
Ik hield meteen van Tierney. Goed ze was een beetje blind dat ze niet doorhad dat die jongen haar leuk vond, maar ach, we hebben allemaal wel iets en ze had haar hoofd nou eenmaal bij andere dingen. Ik vond haar heel stoer en dapper. Ze heeft het niet makkelijk in het dorp want ze is toch net iets anders dan de meiden daar. Ze is niet echt blij met de regels. En dat kan ik me voorstellen want je hoeft maar een klein dingetje fout te doen en je wordt of verbannen, of je gaat dood.
Ook later in het kamp, mijn hemel, ze gaat door een heleboel dingen heen (meestal met dank aan de queen bee), maar toch gaat ze door en probeert ze iets van het kamp te maken. Ik wilde haar zo graag knuffelen en even vertellen dat het uiteindelijk goed zal komen. Maar ze doet echt geweldige dingen en was zo goed met survivalspul.
Op een gegeven moment gaan dingen helemaal mis en dan komen we in een hele andere kant en zien we verschillende dingen die alles op zijn kop zullen zetten. Goed, ik wilde af en toe Tierney en ook Ryker door elkaar schudden want mijn hemel…. Maar verder vond ik de romantiek erg goed geschreven en ook goed passen bij alles wat dit boek ons vertelt en wat de boodschap is achter het boek. Ik was wel even bang hoor, maar het paste gewoon erg goed.
En echt, er komen allerlei onthullingen aan het licht waardoor ik toch een aantal keer OMG OMG ECHT WAAR? ging. Het was echt allemaal goed geschreven en ik vond het heerlijk dat er zoveel twists en turns waren.
De love triangle was niet helemaal mijn favoriet, maar ja, iedereen die mij kent weet dat ik de pest heb aan love triangles. 😛 Geef mij maar gewone romantiek met twee mensen.
Het laatste stuk van het boek ging nog eventjes een tandje sneller met alles. Er gebeurde ZOVEEL en het was gewoon een rollercoaster ride. En dan heb ik het nog niet gehad over de laatste pagina’s als de meiden, degenen die hebben overleeft, weer thuiskomen. Wel, ik kan je zeggen die laatste 2 pagina’s? Ik zat een potje te janken.
Ik heb waarschijnlijk nog veel meer om te vertellen, maar dit was al moeilijk genoeg om te schrijven want nogmaals, woorden wat zijn dat? Ik zal nog even eindigen met dat IEDEREEN dit boek moet lezen want het is geweldig. Met een geweldige boodschap, een dappere en stoere MC, onthullingen die je van je stoel zullen tillen, een mooi einde. Zorg wel dat je tijd hebt om dit boek te lezen want het zal je niet makkelijk loslaten.
One thought on “Review for Het schaduwjaar”