Review for Pizzamaffia

Review for Pizzamaffia

Scooter, Pizzamaffia, Khalid Boudou, Young AdultPizza, oorlog, familie, en veel hilariteit.

Dit boek ooit eens gelezen en vanwege het nieuwe deel in de serie besloot ik hem te herlezen want ik wist echt niet meer alles dat er gebeurde in dit boek. Misschien kun je het tweede boek ook lezen zonder dat je veel weet van het vorige deel maar ik wilde het toch niet gokken. Plus, ik had ook wel zien om weer opnieuw het te lezen na zo’n lange tijd (iets van 7-10 jaar geleden sinds ik voor het laatst dit boek had gelezen).

En ik heb ook nog eens mijn rating omhoog gegooid. Ja! Van 3 sterren is het nu een mooie 4.5 sterren. Ik was even bang dat ik het misschien minder leuk zou vinden, dat is wel eens gebeurd met het herlezen van boeken, maar gelukkig vond ik hem alleen maar superleuk.

Als het boek begint zien we al dat er wat probleempjes zijn. Zoals de vader van Brahim die heel wat commentaar heeft op alles en iedereen en dan vooral op zijn zoon en zijn broer. Zijn zoon, Brahim dus, die het maar nooit goed kan doen. Hij is volgens vaders gewoon geen man (goh, hij is ook maar 15, geef hem gewoon de tijd), vaders zit steeds maar verhalen op te rakelen van vroeger en hoe vaders het allemaal beter deed. En dan is er nog zijn broer aka Oom Faris voor Brahim, die het ook maar niet goed kan doen. Hij doet van alles voor de pizzeria maar er verdwijnt geld. Tja, ik kan me voorstellen dat dat niet leuk is en dat je daar boos over wordt, maar het was ook wel een tikje overdreven want die vader zag gewoon over spoken en beren op de weg.

Maar toch, gaat alles nog wel OK. Brahim heeft een leuke vriendin, Alice. Hij werkt af en toe in de pizzeria. Hij gaat naar school en heeft plannen voor later. We zien dat hij geniet van het leven. Maar dan wordt alles op zijn kop gezet als zijn vader Oom Faris ontslaat en hij Brahim dwingt om de pizzeria over te nemen. Ja, echt. Ik was zo boos op die vader. Het spijt me hoor, maar hier in Nederland heb je gewoon de leerplicht. Je kunt je kind niet zomaar dwingen om te werken en dan ook zoveel. 😐 Maar ja, misschien is dit een cultuurding?

Vanaf dat punt zien we dat dingen steeds verder naar beneden gaan voor Brahim. Hij verandert enorm in een korte tijd. Ik vond het jammer om te zien dat hij veranderde van een leuke en relaxte gast naar iemand die alleen maar oog had voor de pizza en later ook de oorlog tussen zijn tent en die van zijn oom/neef. Gelukkig was ik niet de enige want ook andere mensen, en dan vooral Alice, zijn er niet blij mee.

Ondanks dat het vaak zo serieus was moest ik ook vaak enorm lachen omdat het toch overdreven was op punten. Die hele oorlog en hoe het steeds verder escaleerde, ik kon niet anders dan lachen.

Haas was wel het meest afschuwelijke karakter in het hele boek. Goed, op punten was hij wel leuk hoor, maar op andere punten wilde ik hem gewoon een schop onder zijn reet verkopen, want mijn hemel wat een kwallebal. Hopelijk, want hij is de MC van het volgende boek blijkbaar, is hij beter in het volgende boek.

En we komen er aan het einde achter wat er nou aan de hand was met het geld dat steeds maar niet klopte in de pizzeria. Tja… ik snap enerzijds waarom diegene dat heeft gedaan, anderzijds.. nee. Dit is gewoon niet hoe je dat soort dingen doet. Je praat maar gewoon met mensen.

Ik vond de romantiek tussen Alice and Brahim erg leuk, al was het wel errgggg klef. En dat zeg ik, die al best klef is. Het voelde gewoon net iets te gemaakt op punten.

Maar ik heb echt genoten, voor ik het wist was ik door het boek heen. In een ruk uitgelezen dus. Het was gewoon té leuk, té spannend, té grappig, en ik hou ook gewoon erg veel van pizza. Mmm!

Ik zou het boek dan ook zeker aanraden, en ik ga maar snel boek 2 lezen en misschien moet ik ook maar eens de film gaan kijken.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: