Review for Mijn ogen zijn jouw ogen
Een leuk en interessant boek over geleidehonden.
Ik zag dit boek online bij de bibliotheek en werd meteen verliefd op die lieve hond op de cover. Diegene die zo lief met zijn oogjes de wereld in kijkt. En toen zag ik waarover het boek ging en wilde ik het nog meer lezen. Hup, gereserveerd, en nu heb ik hem dan eindelijk gelezen.
Het is erg leuk geschreven en ik vond het formaat ook top. Je hebt ten eerste een dagboek over een stuk van het dagelijkse leven van Rino (de hond) en Lucas (de mens) en hoe Rino van alles doet en hoe hij Lucas helpt. Daarbij hebben we ook prachtige illustraties op elke pagina, groot en klein. Net alsof iemand een mooie foto bij de dag heeft geplakt wat ik erg leuk vond gedaan. Ook de boekenlegger die aanwezig was vond ik een leuke touch, het gaf toch nog net dat extras aan het hele dagboek gevoel. Ik vond het dan ook extra tof dat hij ook nog wat bewoog, zodat het nog meer leek alsof iemand hem steeds op de nieuwe pagina legde. Ik vond het interessant om te lezen wat Rino allemaal doet voor Lucas. Ik had wel een paar vragen, maar gelukkig komt daar het tweede deel. Hoe word een hond nou geleidehond en hoe is Rino opgeleidt tot geleidehond? Dit is het non-fictie deel van het boek en vertelt je echt ALLES wat je ooit had willen weten over het proces op een leuke manier. Ik wist wel wat dingen maar ik heb ook bergen dingen geleerd door het lezen van dit stuk. Zo kwam ik erachter dat honden je kunnen laten weten wanneer een trap eindigt of wanneer je balie hebt bereikt (door hun pootjes te gebruiken).
Het was interessant om te zien hoe Rino gegroeid is. We lezen dat hij nu echt van alles goed kan doen, van plasjes en poepjes op de juiste tijden zodat het baasje het weet en de poepjes kan opruimen. Maar ook het opvolgen van bevelen doet hij nu perfect.
Rino zelf is schattig en ik vond het echt geweldig wat hij allemaal kon en dat hij precies wist wanneer hij braaf moest zijn en wanneer hij een bevel mocht negeren (zoals toen mensen door het rood gingen lopen en zijn baasje dacht dat hij ook moest).
We zien ook hoe het proces gaat om Rino aan een baasje te koppelen, in dit geval Lucas. Ik vond het erg leuk om het te lezen, want het is echt niet zoiets als hier heb je een hond, nee Lucas moet wennen aan Rino en Rino aan Lucas. Plus, Lucas moet leren hoe hij moet zorgen voor Rino.
Er zijn naast illustraties ook foto’s en ik vond het echt top dat het er zoveel waren. Ik hou van schattige foto’s!
Al met al, zoals je ziet heb ik echt onwijs genoten van het boek en ik zou hem ook zeker aanraden.