Drie meiden, een huisje in de Ardennen (ondertussen al flink vervallen) en een weekend die ze niet zullen vergeten.

Ik kan dit boek natuurlijk niet laten liggen, Mel Wallis de Vries is een van de schrijfsters waar ik meteen de boeken van koop als ze uit zijn. Goed, ik wist niet meer veel van Vals want het is al tijden sinds ik die heb gelezen, en ik moet de film nog steeds een zien (kom op, Netflix). Maar ik wilde dit boek wel lezen.

En gelukkig had ik geen enkel probleem met dit boek te lezen. Er kwamen een paar dingen naar boven en Dominique is ook gretig genoeg om lekker te vertellen over wat er is gebeurd, dit tot de horror van de andere meiden. Oh, en natuurlijk vinden de meiden, of in ieder geval Dominique, iets in een van de slaapkamers. Wat? Tja, dan moet je dit boekje maar gaan lezen.

Ik moet zeggen dat ik de meiden, in ieder geval Lizzy en Dominique, strontvervelend vond. Ik had best medelijden met Melanie. Ze was echt een derde wiel, en vooral als we later dingen uitvinden over Lizzy en Dominique.

Ik vond Lizzy ook erg overreageren toen Melanie op een manier achter dingen kwam. Um, sorry hoor, maar als jullie dat voor een open raam doen terwijl jullie weten dat iemand buiten is… toch je eigen schuld dan. 😐

Er gebeurden ook allerlei mysterieuze en spannende dingen!

Het einde? OMG, dat kwam echt uit het niks en ik was behoorlijk geshockt door de dingen die er gebeuren. Je ziet maar net hoe iets wat heel onschuldig lijkt afschuwelijk kan eindigen, ik zal verder niks vertellen, maar holy wow. Wat was dat goed geschreven.

Ik vond zowel de proloog en de epiloog erg goed gedaan. De proloog zorgde ervoor dat ik nog enthousiaster werd om het verhaal te beginnen, en de epiloog gaf nog wat extra closure.

Al met al, een heerlijk spannend kort verhaal over een weekend in de middle of nowhere en over vriendschap en geheimen.