Een elektrisch tweede deel in de Ninja Kid serie.

Ik was al vol enthousiasme toen ik het hoorde dat het tweede deel snel zou uitkomen in het Nederlands en ik had nog meer enthousiasme toen ik gisteren begon met lezen. Ik kon niet slapen en ik had wel zin in een leuk boek.

Ditmaal gebeuren er vreemde dingen in Putdam, elektriciteit doet vreemd. Geloof mij maar, je denkt nu waarschijnlijk dat het heel cool is dat dingen tot leven komen, maar ik weet zeker dat jij het niet leuk gaat vinden als er een tandartsboor achter je aan komt. Nee, echt niet. Wat is er gaande, en wat heeft het te doen met de regen/onweersbuien die toevallig op dezelfde tijd gebeuren?

Het is voor Ninja Kid en zijn vriend Kenny weer een taak om dingen op te lossen en de dag te redden. We zien hoe Nelson steeds beter wordt in het ninja zijn al heeft hij natuurlijk nog een lange weg te gaan. Maar hij doet zijn best en ik vond het super om te zien hoeveel hij al kon. Dit keer leert hij ook nog eens vliegen, zoals je misschien al in de titel had gezien. De manier waarop is misschien dan weer niet de manier dat je denkt. Hij heeft echt niet opeens ninja vliegkrachten gekregen, oh nee, zijn oma heeft weer iets briljants uitgevonden. Ik moest enorm lachen om te zien hoe hij aan het oefenen was.

Wie de slechterik was, het wordt nog meer cliche dan ik al had verwacht. Ik vind het geen spoiler want het wordt in de eerste pagina’s van het boek genoemd, maar blijkbaar is het niet pappie, maar zijn tweelingbroer. Ik weet nog steeds niet of het nou echt zo is, maar ik zie het zo gebeuren. Het zal niet de eerste keer zijn dat een deel van een tweeling een zeker leuk ding mist en zijn andere deel het wel krijgt. En tja, dan krijg je toch jaloezie.

Kenny was ook weer heerlijk briljant, wat een uitvinding heeft oma voor hem gemaakt, en ja dat zal hem wel tegenhouden, nou ja, tenzij hij echt honger heeft.

Ik vond het wel apart dat niemand het blijkbaar vreemd vindt dat ze met een soort motor rondracen. En nog aparter en iets wat wel in andere boeken met dit thema te vinden zijn is het feit dat alleen een maskertje blijkbaar al genoeg is om je identiteit te verstoppen. 😛

Natuurlijk is het boek weer heerlijk geillustreerd, echt op elke pagina vind je wel een illustratie. Het maakt het verhaal nog leuker, spannender, en ook grappiger.

Het einde, tja, we eindigen weer op een punt waar je vragen hebt en dat je maar moet wachten op het volgende boek. Argh!

Ik zou dit boek zeker aanraden, en ook de serie.