Een heerlijk voetbalboek met een vleugje mysterie. Want waarom vallen de scheidsrechters toch zomaar in slaap?

Ik ben altijd al een fan van voetbalboeken, nou ja, kindervoetbalboeken. Ik heb echt niks met voetbal zelf namelijk. Maar lezen over voetbal, en dan vooral als er ook nog een vleugje mysterie inzit? Schrijf mij maar in. Dat wil ik wel lezen.

In dit boek ontmoeten we een jongen die houdt van voetballen al heeft hij de laatste tijd niet zoveel plezier er meer in. Dit komt omdat hij niet zoveel geluk heeft met penalties nemen. Hij neemt altijd de penalties maar de laatste tijd lukt het hem maar niet om er een te maken. Het is normaal al een beetje een probleem, want penalties heb je meestal op de spannendste punten van een wedstrijd, maar het is vooral een probleem wanneer je team eigenlijk niet meer mag verliezen. Je kunt je voorstellen dat onze MC best in de stress zit om dit probleem. Ik zat het hele boek voor hem te juichen dat hij uit deze slump zou komen en het weer helemaal goed kwam. Ik was al blij dat ik voor hem juichte, want zijn hele team had hem al zo’n beetje opgegeven, wat ik wel erg sneu vond.

Ik was ook blij dat hij wat lol in rekenen vond, al was ik het wel erg met hem eens hoor. Rekenen is gewoon niet leuk (in mijn mening in ieder geval). Maar misschien had ik er ook wat meer lol in gevonden als het werd gedaan in combinatie van mijn hobby’s.

Naast de spannende wedstrijden, echt heerlijk geschreven en de illustraties helpen natuurlijk ook erg goed, hebben we ook mysterie. Want op een of andere manier vallen de scheidsrechters gewoon in slaap. Jep. Zomaar. Zonder reden. Gewoon plop en slapen. Het is wel toevallig want het gebeurde nooit tot deze spannende 3 wedstrijden. En komisch… ons team doet het ook nog eens heel goed tot het moment dat de scheidsrechter in slaap valt en er een nieuwe gehaald moet worden. Dus ja, wie is het? En waarom? Ons team besluit op onderzoek te gaan (nou ja, onze MC moet zijn team heel erg motiveren voordat ze meedoen) en wat ze vinden vond ik erg interessant al had ik al een vermoeden dat misschien niet alles is zoals het lijkt, het was gewoon allemaal net ietsje te makkelijk. Is het echt een complot? Immers als ze verliezen dan degraderen ze en dan verliezen ze hun team/voetbalclub. Of is het toch iets anders?

Ik vond alleen Toni echt stront en strontvervelend. Wat een etterbakje zeg. Hij zorgt er echt wel voor dat ik dit boek iets lager rate. Constant zit hij opmerkingen te maken over het team, en dan vooral onze MC. Hij geeft iedereen in zijn team namen die toch niet altijd netjes zijn (Platvoet of Ernst of Flapoor). Zo’n typische playboy (zeker later zal hij dit worden dat voorspel ik nu al) en een gast die denkt dat hij heel wat is terwijl hij eigenlijk heel gewoon is. Bah.

Ook de oudere broer, bah.

Komisch genoeg, en ik zal dit even onder spoilers zetten. Zegt de vader dat de zeep werkt wanneer iemand die met blote handen aanraakt…. maar vader heeft de zeep zelf vast zonder handschoenen. Of de vertaling had het verkeerd, of je moet ook gewoon water gebruiken zodat de zeep gaat schuimen en dat dat dus dan in je huid komt.

Het boek is ook geillustreerd en wauw wat een leuke stijl! Ook leuk dat er af en toe een aantal strips/actiescenes waren.

Ook was ik erg tevreden met de vertaling. Het speelt zich af waar het boek zich hoort af te spelen (dit klinkt vreemd, maar ik heb vaak boeken gelezen waar een boek zich officieel in x land plaatsvond maar in de Nederlandse vertaling opeens in Nederland plaatsvond, wat erg apart is) en de namen lijken ook hetzelfde te zijn (of in ieder geval erg dichtbij wat ze officieel zijn). Fijn!

Ik hoop dat er nog veel meer boeken komen in deze serie want ik heb zeker niet genoeg van deze serie. Ik zou dit boek ook zeker aanraden als je op zoek bent naar een erg leuk voetbalboek.