Wat zou jij doen als je de kans had om de eindexamens in te zien? Zou je het doen? Of zou je het laten?

Ik ben nu alle eerdere Margje Woodrow aan het lezen (soms deels herlezen zoals deze die ik de eerste keer dat ik hem las, net toen ie uit was, dropte en niet verder meer las) want ik vond haar nieuwere boeken echt heerlijk. Dit is de eerste, ik vond hem wel passen bij nu. De examens zijn over, heeft iedereen het gehaald? En op de eerlijke wijze?

In dit boek krijgt onze hoofdpersoon Kiki de kans van haar leven. Ze kan, voor geld natuurlijk, examens krijgen. En die wil ze maar al te graag want tja, studeren is blijkbaar moeilijk voor haar (kom op zeg wie begint 5 dagen van te voren nou met studeren voor zoiets belangrijks). Ze doet het ook voor haar vrienden hoor, voornamelijk voor haar beste vriendin Manon die echt uit het huis moet bij haar ouders want haar vader is enorm bleh over cijfers.
We zien dat eerst Kiki het hartstikke stoer vindt en ook heel erg spannend, maar we zien toch al vrij vroeg dat ze toch twijfelt. Ze weet heel goed dat wat ze doet niet goed is en dat ze ook wel haar vader ermee verraadt (die is docent op haar school). Maar toch wilt ze ook slagen. En studeren… tja, bier drinken en knuffelen met haar liefje is natuurlijk veel interessanter. Kom op zeg. 😛

We zien al snel dat dingen toch niet erg lekker lopen. Esther, degene waardoor Kiki weet over de examens, raakt zwaargewond en ook thuis gaan dingen niet lekker als haar vader wordt beschuldigd van betrokkenheid. Tja, wat doe je dan?

Natuurlijk was ik niet heel amused door hoe deze kids besloten om vol voor het spieken/valsspelen te gaan. Het is toch je hele toekomst die je in een klap kan kwijtraken. Misschien volgende keer gewoon iets beter opletten in klas? En misschien niet een paar daagjes voor alles het studeren beginnen? Oh, en als je problemen hebt met een vak, gewoon bijles nemen?

Ook komisch, toen dit boek werd geschreven was het gewoon voor pubers van 16+ om een biertje te drinken. Nu niet meer.

Het einde was erg spannend, ik had al een vermoeden wie de dader was (gegeven hoe diegene zich gedroeg), maar dan nog wilde ik weten hoe alles zou eindigen. Zou de dader worden gepakt? Hoe zit het met de examens? En als het diegene is waarvan ik denk dat die de dader is hoe zou onze hoofdpersoon erop reageren? Genoeg vragen dus, en ik vloog door de laatste pagina’s. Ik was niet al te blij op alle antwoorden (vooral die ene over de examens).

Er is ook een vleug romantiek en het paste perfect. Al mocht ik Mick nou niet heel erg, maar dat kwam door hoe hij zich vaak gedroeg.

Ik ben blij dat ik dit boek toch een tweede poging heb gegeven, jaren nadat, en ik vond het ook erg leuk om te lezen. Ik geef hem dan ook 4 sterren want lekker spannend, leuke romantiek, een best goede hoofdpersoon (en eentje met een geweten zelfs), een top vader, en meer.