Een heerlijke graphic over een hopeloze vos die opeens moeder is van kuikens en dat erg leuk vindt (al blijft hij het vaak ontkennen).

Ik had dit boek uit de bibliotheek gehaald want hij leek me erg leuk, ik wist alleen niet precies wat ik moest verwachten, zijn het allemaal losse strips? Is het één verhaal? Ik ben uiteindelijk erg blij met dit boek, ik lag helemaal dubbel, dit is precies mijn soort humor (en niet alleen die van mij, maar ook van mijn verloofde en vrienden).

Ontmoet onze vos, hij is totaal hopeloos. Echt, geloof me, hij kan niks. Hij eet voornamelijk knolletjes of gras want een kip stelen is te moeilijk voor hem. Hij wordt eerder door de kip neergemept dan dat hij een kans maakt op een lekker kippetje. En iedereen laat hem ook echt weten dat hij niks kan, wat ik enerzijds wel zielig vond, maar anderzijds… hij liet nou niet echt merken dat hij wel iets kon.

Hij ontmoet de grote boze wolf, al vond ik hem meer een chagerijnige en stoicijnse wolf, en sluit een deal. De wolf leidt iedereen op de boerderij af, en de vos zal de eitjes stelen. Het lijkt een goed plan en de vos (na wat gepuzzel en verwarring) gaat de eitjes uitbroeden en daarna de kuikens opvoeden. Nou denk je, wauw, toppie plan. Lekkere snacks, zelf gedaan. Maar dan komen de kuikentjes uit… en ze noemen de vos Mama.

En vanaf dat punt werd het verhaal nog doldwazer en nog leuker. Want onze vos komt erachter dat hij in iets goed is. Namelijk… kuikentjes opvoeden. Ik moest af en toe wel lachen want wat een stel zijn de vos en zijn kuikentjes. Hij is erg tsundere over de affecties die hij krijgt van de kuikentjes, maar je ziet dat hij er toch heel blij is ermee en dat hij helemaal blubber wordt van al die liefde. Ik vond het superleuk om te zien hoe hij de kuikentjes opvoeden, al vond ik het hilarisch dat ze op een gegeven moment dachten dat ze vosjes waren… wat later nog flink wat problemen geeft. 😛

Ondertussen is moeder kip druk bezig op de boerderij, en ik vond dat ze wel ietsjes overdreef. Ik snap dat ze haar kindjes terug wilt, maar om nou zo stom te doen? Nee. Ze ging veel te ver en ik keek op een gegeven moment met ongemak uit naar de stukjes die over de kip gingen.

Er gebeurd iets rond het einde en tja de vos moet toch even laten zien dat hij niet zo’n watje is als iedereen denkt van hem. Ik vond het heel dapper wat hij deed, al wenste ik wel dat hij wat sneller eerlijk was over dingen.

Het einde was toch wat minder, waarschijnlijk gewoon door de kip, en ook om de kuikentjes. Ik had veel liever een ander einde gezien.

Ik had veel plezier om stukjes van dit boek te lezen terwijl het even wat té druk werd voor me tijdens de biertocht op zaterdag, en ik heb ook zeker gedeeld met mijn verloofde en zijn vrienden want die waren wel nieuwsgierig wat ik aan het lezen was en lachen dubbel om de verschillende stukjes. 🙂

De tekeningen waren erg leuk. Mooi hoe je meteen de persoonlijkheid van de karakters kon zien aan de tekeningen.

Zeker een aanrader dus. Je zult lachen, huilen, blij zijn voor de vos, juichen, hem aanmoedigen, de wolf proberen weg te jagen. Je moet wel van de soort humor houden, want soms is het toch wel ietwat duister of gemeen (niet zeker of dat het juiste woord is, maar ik gebruik het maar omdat ik even niks beter weet).