Review for Stuur me een berichtje

Review for Stuur me een berichtje

Een heerlijk nieuw (voor mij in ieder geval) Jill Mansell boek.

Ik heb dit boek nu al sinds November (misschien eerder), maar tot nu geen zin gehad, en ook een beetje bang dat ik misschien deze ook wat minder zou vinden. Maar toen begon ik met lezen, en zodra ik in het verhaal zat wilde ik zeker niet meer stoppen. Helaas is het boek wel een 4 sterren, dus dat betekent dat ze op de stapel boekjes komt die een nieuw huis gaan krijgen.

Waarom 4 sterren en niet meer als ik zo heb genoten van het boek? Tja, er waren wat puntjes die ik jammer vond. Zoals dat je al vanaf het begin de koppels wist (Conor x Scarlett en Lucas x Essie), alleen was de vraag maar hoe de schrijfster deze mensen bij elkaar zou brengen. En helaas was dat nou niet altijd op de beste manier gedaan. Zoals dat Lucas en Essie bij elkaar komen omdat blijkbaar Lucas’ zijn vriendin vreemd is gegaan en de baby niet van hem is. Of Conor die al een tijdje iets minder voor Belinda voelt maar als ze, totaal out-of-character, boos wordt op hem omdat hij per se naar Zillah wil gaan, die oh ja net een operatie heeft gehad en in het ziekenhuis ligt, want je bent toch alleen maar huurder en huurbaas. Ik vond allebei de situaties erg vreemd, maar vooral Belinda’s want tot op dat punt was ze erg zorgzaam en zou je toch niet verwachten dat ze zo krengerig is.

Waar ik voor Lucas en Essie nog aan het hopen was dat ze samen kwamen, had ik dat bij Scarlett en Conor niet. Ik vond vooral Scarlett gewoon een vervelend type, en Conor was vaak erg kwallerig.

Dan heb ik het nog niet gehad over creepy Paul die gewoon een klootzak is of over Caz die van mijn part gewoon van de wereld mag geblazen worden, wat een vreselijk type zeg. Het zal je vriendin maar zijn, en sorry hoor ik zag nooit in waarom er mensen met haar vrienden willen zijn.

We hebben echt een enorme bundel van karakters. Essie, Lucas, Conor, Scarlett mag ook af en toe, Zillah. Soms was het wel even erg verwarrend, vooral in het begin, maar later had ik er minder problemen mee en keek ik juist uit naar de verschillende karakters. Als ik de karakters zou moeten ranken van leukst naar minst leuk: Essie, Zillah, Lucas, Conor, Scarlett.

Essie was echt een schat van een meid, al vond haar ik haar obsessie met Paul wel een beetje té. Gelukkig is ze voor de rest echt helemaal top en ik ben ook blij om te zien dat ze zoveel plezier had in haar baan bij Red House. Ze vond het niet erg dat het misschien niet het beste baantje in de wereld was, ze was bij mensen, ze kon lekker met ze kletsen en lachen en ze blij maken. Precies wat ze wilde. Ik vond het ook lief hoe ze met Zillah omging en hoeveel ze om deze oude vrouw gaf. En ik moest best lachen om de conversaties tussen deze twee karakters.

Ik vond het ook superleuk wat Zillah deed voor mensen die niet lang meer hadden te gaan. Ze een dag geven die helemaal om hen heen draaide, met mensen waar ze van houden.

Er waren nog wat andere leuke (en sommige wat minder) toevalligheden. Zoals wie Belinda was.

Oh, en dat gedoe met de brief? Ik snap niet waarom het zo’n gedoe was? Ja, ze heeft wat minder leuke dingen geschreven, ja, het is nog al lullig. Maar hé. Kom op zeg, het was niet de bedoeling dat iedereen hem zou lezen. Ik vond Paul echt overdreven reageren, tuurlijk, ik zou ook boos reageren als iemand zulke dingen over mijn moeder vertelt, maar je kunt toch gewoon praten? Maar ja, we komen later er wat meer achter hoe Paul werkt, en dan zien we ook wel dat hij gewoon een kwal is.

Het einde maakte me enorm blij en ik zat met een grote grijns te lezen. Alles komt zo mooi samen.

Al met al, jammer van die dingetjes die wat minder waren, maar ik heb toch verder echt genoten.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: