Review for Zullen we wolfje spelen?

Review for Zullen we wolfje spelen?

Een leuk boek over verstoppertje spelen, maar ook een boek met een boodschap.

Ik vond het erg leuk gedaan dat het boek begint, en eindigt, met een therapiesessie. We zien een wolf op de bank liggen bij de therapeut, hij is duidelijk niet gelukkig met hoe mensen hem zien, maar hoe erg het eigenlijk is? Tja, dat zie je aan het einde.

We gaan snel naar de knaagdieren, volgens mij hermelijnen? Ik ga uit van de staart in dit geval, want voor de rest is er weinig knaagdier aan. We zien een opa en zijn kleinkinderen, ze gaan nu een spelletje spelen. Wolfje. Wat eigenlijk gewoon verstoppertje is alleen dan heel veel spannender. De kinderen mogen zich verstoppen, en opa zal hen zoeken, hij is de boze wolf. Ik wil dit ook zo graag spelen. Als ik ooit kinderen heb dan stel ik het zeker voor. Ik weet zeker dat ze razend enthousiast zullen zijn.

Maar de avond loopt anders. Opeens rent een kleine wolf naar binnen die duidelijk op de vlucht is. Voor papa. Onze opa is meteen in de stress, en tja, ik kan me het voorstellen. Natuurlijk zullen er ook lieve wolven zijn, maar wil je die kans echt nemen als knaagdier? Nee, ik zou net als opa ook hebben rondgelopen als een kip zonder kop om dat wolvenjongetje te vinden voordat zijn papa aan de deur staat. Ik vond het wel jammer dat hij niet even zijn kleinkinderen het liet weten, hij was vrij bot en kort door de bocht. Ze waren in de veronderstelling dat ze gewoon een spelletje aan het doen waren en dan gaat opa knorrig doen.

Daarna gebeurd er veel ren en vliegwerk, en ik was ook erg in de spanning. Ondertussen, om de spanning nog verder op te bouwen, wordt er nog een paar keer op de deur geklopt. Wie is dat in de donkere nacht?
En zou het de kinderen en opa lukken om het wolfje te vinden? En hoe is zijn papa, is papa echt zo’n grote boze wolf? Ik zal niks verklappen, maar ik had wel een vermoeden (dankzij de therapiesessie aan het begin). Ik vond het erg leuk, en ik lag helemaal dubbel.

De tekeningen zijn echt prachtig, wat heeft deze tekenaar een heerlijke mooie stijl. Ik ging helemaal op in het verhaal, ik vond het heerlijk om allerlei details te vinden.

Ik heb dus heerlijk gelachen, ik vond het lekker spannend, en ik was zeker verrast over de wolf. Ik zou dit boek ook zeker aanraden, ik weet zeker dat kinderen het leuk vinden, en het heeft ook nog eens een goede boodschap.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: