Review for Zach King: Een magische puinhoop
Zach King is weer terug! Meer magie! Meer dansfeestjes!
Ik was echt helemaal blij toen ik zag dat een van mijn bibliotheken het boek had. Ik vond het eerste boek erg leuk om te lezen (alleen jammer van Tricia die zo’n stereotype was).
In dit deel heeft Zach concurrentie, hij vindt meer uit over zijn krachten (al zijn er nog genoeg vragen en mysteries), we gaan tijdreizen (want ja zo zou ik het noemen, en niet die wazige uitleg die Zach ons probeert te vertellen (en die ik echt 5x heb gelezen, maar nog steeds niet helemaal snap, misschien is het de vertaling)), we hebben een dansfeestje, rodeo, en meer!
Ik vond het vooral leuk dat we wat meer over Zach’s krachten te weten komen. Geinig dat hij dat allemaal kan, alleen moet hij echt leren minder ego te hebben want hij kwam vaak in problemen omdat hij maar vond dat hij het zo moest kunnen, tja, zo werkt dat niet. Je familie heeft al hard genoeg gewerkt om de krachten goed in de hand te houden. Natuurlijk heb ik, en ook Zach, nog genoeg vragen. Wat is nou echt zijn toverkracht? Waarom gebeuren er soms dingen, zoals verdwijnen in een machine, of dat met die ijsblokjes?
En tja, omdat meneer denkt dat hij alles wel zo goed kan, lag ik natuurlijk dubbel wanneer hij wederom uitvond dat het niet zo makkelijk was. En dan gaat het niet een beetje mis, nee, dan gaat het goed mis.
Ik vond het ook lief van Zach dat hij zo zijn best deed voor Rachel. Zelfs al lukte het niet de eerste keer, hij bleef het proberen.
Hogan, sorry, misschien omdat we dit boek vanuit Zachs POV zien, ik vertrouwde die jongen voor geen fluit. Hij was net iets te glad en glibberig voor mij. Ik had al meteen door dat die jongen problemen zou geven.
Jammer vond ik dat ze hier in dit verhaal weer een cliche laten zien die ik al veel te vaak heb voorbij zien komen. Jongen probeert meisje te redden van iemand, heeft geen bewijs (of niet echt fysiek), maar blijft het wel proberen, meisje gelooft het niet en tja, dan gebeuren er dingen. En natuurlijk aan het einde: OMG x had gelijk. Ja, goh en dat duurde je lang zeg. rolt met haar ogen
Ook vond ik die rector maar waardeloos. Waarom werkt hij eigenlijk met kinderen als hij er zo de pest in heeft? Ga dan lekker nu al met pensioen want je maakt het leven zuur van iedereen. Zoals met die kaartentruuk van Zach. Ja, dingen gingen mis, maar ik vond hem echt veel te overdreven gedragen.
En sorry Rachel, ja, die jongen was eerst, maar moet je hem dan kiezen? Geef je Zach niet eens de kans? Wauw.
Eventjes, ik zag op pagina 86 dat Gwen opeens paars haar had, in plaats van blauw. Of de illustrator heeft een foutje gemaakt, of Gwen heeft in zeer korte tijd haar haar helemaal anders gekleurd.
Oh, en kan Aaron even ophouden met allerlei sausjes naar Zach te gooien? Een keer was leuk, twee keer was OK, maar na 3 keer had ik het wel gezien, en van mij mocht dat wel ophouden. Jammer alleen dat het door het hele boek gebeurde. zucht
Het boek heeft ook illustraties, en ook strips, wat het boek leuk en dynamisch maakte. Ik moet wel even zeggen, en dit heeft met de vertaling te doen. Waar ik met het verhaal niet per se problemen had met de vertaling, waren de strips best, zoals ze dat in het Engels zeggen, cringy.
Dus ja, ondanks wat dingetjes die ik minder vond, had ik toch veel plezier met lezen en ik kan niet wachten op het volgende avontuur. Zullen we daar nog meer te weet komen over Zach en zijn krachten? Zullen Rachel en Zach een setje worden (aww toe?)?