Dit was het kinderboekenweekgeschenk van 2018, superleuk om te lezen!

Ja, ik was ietwat huiverig, want ik heb een hele tijd geleden het eerste deel gelezen en die vond ik minder. Maar tja, ik ga geen nee tegen gratis boekjes zeggen, en de blurb bij deze klonk wel erg leuk.

En ik ben uiteindelijk erg blij dat ik hem heb gelezen, natuurlijk had ik wel wat dingen die ik minder vond (zoals hoe die presidenten zich gedroegen, hoe overdreven het was op punten), maar de rest was erg leuk om te lezen. Natuurlijk wisten wij, de lezer, wat een van de presidenten van plan was, dus ik had veel plezier om te zien hoe lang het zou duren voordat iemand van de groep het door zou hebben. En natuurlijk ook wie het zou zijn. Pablo zelf? Rosa? Fico of Angelino? Of gewoon iemand heel anders.

De reden voor de ontmoeting? Tja, ik kan me voorstellen dat beide presidenten hun eilandjes weer terug willen.

Ik vond de relatie tussen Rosa, Fico, en Angelino leuk, tuurlijk, ze moesten elkaar leren kennen, en de jongens gedroegen zich op punten net zo erg als hun vaders (echt, zo vader zo zoon), maar daarna vonden ze toch punten waar ze hetzelfde waren.

Rosa was mijn favoriet in dit boek. Soms een beetje betweterig, maar verder een lieve meid die geeft om haar familie, en het ook niet erg vindt om de zoon van haar vaders rivaal een kans te geven.

Pablo was lichtelijk vervelend, hij is soms net als een groot kind. Maar van de twee presidenten vond ik hem nog wel het leukst, voornamelijk omdat, in tegenstelling tot zijn rivaal, hij nog wel aardig was en er waarschijnlijk niet aan zou denken om hetgene te doen dat zijn rivaal wil doen bij hem.

Het einde, daar moest ik toch wel om lachen. Dat is nou een manier om een slechterik tegen te houden. En ik ben ook heel blij voor Angelino, hij verdient dit zeker. Ik weet ook dat hij goed zal doen.

Natuurlijk is het boek ook gevuld met illustraties die goed bij het verhaal passen.

Dus misschien ga ik toch maar eens de andere boeken ook lezen, kijken of ze net zo geinig zijn als deze was.