Het tweede deel in De rest van de wereld serie. Helaas niet zo goed als de eerste.

Dit kwam ook voornamelijk doordat dit het laatste deel lijkt te zijn, en het voelt gewoon gehaast. Ik keek enorm uit om meer te zien van de wereld, maar we zien dus bar weinig. Ik had graag gewoon gezien dat ze uiteindelijk bij een grote stad zouden belanden. Of dat ze toch thuis komen, of dat we ten minste meer zien dan alleen maar het stukje wat we nu zien. Ik had graag gezien dat ze bijvoorbeeld, toen ze eindelijk stroom en wifi hadden, ook eens wat online gingen zoeken. Want die mogelijkheid was er, gegeven de mails, dus wel. Waarom niet een artikel online zoeken of blogs of youtube (iemand moet het toch gefilmd hebben)? Waarom niet ons wat meer informatie geven over de ramp en de omvang ervan, nu is het gewoon wat broodkruimels en eigen conclusies trekken aan wat we zien op de korte reis. En dat is zo zo jammer. Ik kreeg langzaamaan wel een beeld van de destructie, maar voor mij voelde het nog steeds iets teveel alsof het alleen maar op het stuk waar ons groepje zich bevindt plaatsvond. En dat is jammer!

Ik had al vrij vroeg door waarom we niet meer moeders als MC hebben (het vorige boek was echt op haar gefocust). Dus ja, het was echt een rode vlag/death flag, ik vroeg me alleen af wanneer er iets met haar ging gebeuren. Er waren nogal een aantal stukken waar het kon, maar het duurt dus eigenlijk tot het einde (en zelfs dan zien we het niet, maar zien we wel de geweersschoten en lezen we ook de reactie van de mannen). Wel sneu dat moeders dood is gegaan, het stelde het verhaal wel open voor een ander soort einde, maar ik vond het zielig. Ook voor de kinderen. Die zijn al zoveel kwijt, en dan raken ze haar ook kwijt.

Het was vreselijk om te zien wat er gebeurde in dit boek. Onderweg naar huis, of in ieder geval een probeersel, zien we allerlei verschrikkingen. Mensen die uit auto’s worden gedwongen, waarbij de mannen (en jongens) worden afgeschoten en de vrouwen ontvoerd in busjes (en je mag zelf invullen wat er met die vrouwen en meisjes gaat gebeuren), honden die wild zijn geworden (en dus gevaarlijk), mensen die alles doen om te overleven, zelfs zover gaan om moord te plegen, stelen is aan de orde van de dag, en dan is er nog de natuur die je probeert dood te maken. Het was al verbazend dat ze zo ver kwamen. Met al die gevaren en geen weet hoe ze nou echt naar huis moeten komen.

Met de jongens ging het al niet goed, maar moeders takelde echt af in dit boek. Je zag dat ze het steeds minder goed trok. Ze had al zoveel gezien, zoveel dat ze niet wilde zien. Ze heeft al zoveel gedaan voor haar kinderen (die niet eens altijd dankbaar waren). En haar lijf kon het waarschijnlijk ook niet al te goed aan, plus ik gok dat ze, net als ik zou doen, een flink deel van haar eten aan haar kinderen heeft gegeven.

Het einde was gewoonweg teleurstellend. Sorry hoor, een beetje té toevallig dat die kinderen dat tegenkomen zo vroeg nadat x is gebeurd. Ook vond ik het jammer dat de jongens het dan maar opgaven en bij de nieuwe groep bleven.

De art was nog best prachtig, echt sommige stukken van de natuur waren prachtig, ondanks de destructie die erbij is gekomen.

Maar ja, een zeer teleurstellend einde, een zeer teleurstellend boek. Het had zoveel potentie. Misschien komt er nog eens een derde boek, dit keer vanuit de POV of iemand uit de grote stad zodat we kunnen zien wat daar gaande is. Het zou leuk en interessant zijn als dat zou gebeuren.