Twee muizen vinden een rots, maar van wie is ie?

Ik was meteen verliefd op de cover, en dan vooral om het felle geel van de cover. Plus ik hou wel van boeken over delen, in ieder geval, ik ging uit dat dit uiteindelijk een wijze les over delen zou worden. Ik zal niet veel verklappen, maar nee.

Twee muizen zijn aan het vechten om een grote rots. Telkens probeert de een de ander van de rots te krijgen om daarna vol trots: ‘Van mij!’ te roepen. En dat doen ze op de meest uitlopende manieren. Van kadootjes, tot valstrikken, tot leugens. Deze twee muizen willen allebei de rots en ze willen niet delen. Echt niet. Je kunt je voorstellen dat dit gedoe echt helemaal uit de hand loopt, maar ik weet zeker dat je, net als ik, niet DAT had verwacht toen het gebeurde.

Ja, ik had veel verwachtingen voor het einde, zoals een wijze les in delen, want daar houden die kinderboeken oh zo van (tot vervelens toe moet ik zeggen). Of misschien dat ze de rots op gingen splitsen. Maar DAT? Nee, DAT had ik niet verwacht en ik moet zeggen dat ik wel even moest proesten. Tja, daar kunnen de twee muizen echt niet tegenop. Sorry jongens (of meisjes). En natuurlijk gebeurd er daarna dat. Die twee zullen het nooit leren gok ik. 😛

En ik hou van kinderboeken die een kleurenschema hebben. Zoals Wigglesbottom Primary die telkens een andere hoofdkleur heeft. Deze heeft er zelfs vier. Geel, oranje, blauw, grijs. Hartstikke leuk en het is ook van dat mooie geel/oranje/blauw. Je hebt soms dat er fletse kleuren worden gebruikt, maar deze gaat van het felle uit. Heerlijk!

Dus ja, een best leuk boek waar ik wel om moet lachen. En ik geef ook wel extra punten voor eens niet een wijze les, want echt dat wordt best vervelend.