Ditmaal geen lente die wordt bedreigd, deze keer valt iedereen in slaap!

Het tweede boek in de serie, en het is wederom erg leuk om te lezen. Ik vind het alleen jammer dat het toch hetzelfde verhaal is verpakt in wat anders. Wederom moeten de meiden de wereld redden, wederom moeten ze een raadsel oplossen, wederom moeten ze hun krachten bundelen. En niet alleen dat maar op school heb je ook hetzelfde patroon als het vorige boek. Dit keer is er een etiquette test, en natuurlijk is de gemene meid Anja weer een kreng aan het wezen. Het doet me echt té veel denken aan Thea Sisters.

Ik geniet nog steeds van het boek, ook al zou ik toch wat meer willen weten over het rijk waar de meiden in verblijven, wat meer over hoe ze zijn gekozen, en waarom het niemand opvalt dat zij speciale dingen doen.

Dit keer is trouwens de focus vooral op Yara. Yara is nog steeds best wel zoals ze was in de vorige serie(s). Een meid die voornamelijk houdt van lekker door het bos rennen, bomen klimmen, en andere avontuurlijke activiteiten. Ze heeft geen zin om een prinses te zijn, vooral niet als dat betekent dat ze moet weten welke vork je moet gebruiken voor een schelp. En dan is er nog de stress van de balanceertest die ze moeten doen. Het lukt haar maar niet, want Yara is net als ik. Stilstaan? Zitten? Ja, nee! Rennen! Bewegen! Gaan!

De meiden moeten dit keer het rijk redden van een slaapspreuk. Ze moeten de droombewaker vinden, en ondertussen dus ook uitvinden waar ze heen moeten gaan. Over scherpe bergen, langs een slechte heks (ik vond ze wel een beetje erg gemeen doen tegen haar, ja, ze is slecht, maar dan hoef je nog niet dat soort dingen te zeggen), een tuin met hongerige planten. Tja, het zal niet makkelijk zijn. En we zien eindelijk eens iets van die schimmen waar we in het vorige boek (en ook deze) over leerden. Het was dus best spannend, maar ik wist al vanaf het begin dat alles gewoon goed zou komen. Tja, het is een kinderboek, het is Thea Stilton. 😛

Snel snel omkleden voor het feest en de test, en ik lag dubbel om wat daar gebeurde. Ha, karma! En yay voor Yara. Wat was ik blij voor haar, ze heeft dit zeker verdiend. Misschien dat die bal niet alleen op balans reageert maar ook op goed of kwaad? Maar ja, dan zijn heb ik twijfels over 2 van de zussen, dus misschien toch niet? Maar het zou wel leuk zijn als de bal ook kijkt naar de goedheid in iemand.

De illustraties zijn nog steeds prachtig, en deze keer vind ik de cover ook heel mooi. De vorige was een beetje derpy, maar deze is perfect. Het laat Yara zien zoals ze echt is. Gek op de natuur, helemaal in haar element.

Wel, ik kan niet wachten op de volgende delen, hopelijk worden ze snel vertaald. Want tja, ondanks dat dit toch wel heel veel van hetzelfde zal worden, kan ik niet stoppen met lezen. Ik moet meer hebben!