Een domme beslissing zorgt ervoor dat Abby en Janes vakantie niet de juiste kant opduikt.

Na het niet zo goede vorige boek, was ik eventjes bezorgd. Maar ik trok mijn schouders omhoog, en vroeg of mijn verloofde (het voelt zo vreemd om dit te zeggen, het is nog zo nieuw) deze en een ander boek voor me kon kopen aangezien ik ziek ben. En ik ben echt superblij dat ik het boek heb gelezen en dat ik het nu in mijn kast kan zetten. Want dit boek was heel leuk, ja, er waren domme beslissingen die echt idioot waren en waar ik mijn ogen bij aan het rollen was.

We ontmoeten Abby net op het punt dat haar ouders gaan scheiden, ze heeft het niet erg leuk thuis. Ze is boos op haar moeder die vreemd is gegaan, en dan komt ook nog haar vader die blijkbaar eventjes Tinder open heeft. Ik was eerst even bang dat ze het hele boek zou gaan klagen en zeuren en huilen over de scheiding en het gedrag van haar ouders. Natuurlijk een beetje klagen/zeuren mag, want een scheiding zuigt, maar het moet niet het hele boek overnemen. Gelukkig gebeurd dat niet! Yay! Tuurlijk af en toe maakt ze nog een opmerking, maar ze heeft het voornamelijk druk met vluchten voor een gevaarlijke bende (haar eigen schuld), haar vriendin te beschermen (ook dankzij haar), naar een leuke jongen te staren (en af te vragen of hij goed of slecht is), vluchten van een stel domme politieagenten (of in ieder geval niet echt de beste gegeven dat ze bijna niet bereikbaar waren).

Ja, zoals ik al zei, ze moet veel vluchten want madam is niet echt de slimste in de wereld. Sorry hoor, maar welke idioot denkt dat het cool is om even naar Londen te gaan om lekker amateur detective te spelen. Want ja, dat zou ik zo noemen. Ze is nog niet eens rechercheur, zit net op de academie en heeft echt nog bergen te leren. En dat laat ze heel vaak merken. Oh, laat ik naar deze opslagplaats gaan waar een criminele groep zit, en oh oeps, nu heb ik iets gezien wat ik niet mag zien. Oh, hey, mijn vriendin en ik zijn in gevaar, goh, wat ik kan ik nog meer doen om in de problemen te komen. Oh ja, laat ik die gast maar volgen. Of de receptioniste wegtoveren zodat ik eventjes in haar spullen kan zoeken. En zo kan ik wel doorgaan. Ze is echt een rasidioot en heeft totaal geen self-preservation. Misschien gemeen maar zo kwam deze meid wel op mij over. Ik heb echt zo vaak met mijn ogen gerold.

Ik vond Jane nog wel de beste personage. Ik vond haar ook heel lief, ik bedoel maar, veel mensen zullen Abby allang alleen hebben gelaten vanwege haar maffe gedrag, maar zij gaat toch weer met haar mee, helpt toch met wat verschillende dingen, en geeft om haar vriendin ondanks de problemen en traumas die het haar geeft.

Het verhaal speelt zich af in Londen (in ieder geval het grootste deel ervan), en ik vond het superleuk dat het daar afspeelde. Vooral omdat ik voor het eerst naar die stad ben geweest dit jaar. Boeken worden echt nog leuker als je de plekken ook hebt gezien waar karakters heen gaan.

Het verhaal was ook heel spannend en ik vond de criminelen lekker slecht. Niet van die halfgebakken eitjes waar je wel eens over leest, maar echte harde eieren. Die nergens bang voor zijn en die alles doen om alles geheim te houden.

Wat er met Bas aan de hand was? Goh, ik had het al meteen door wat er aan de hand was met hem, of in ieder geval, ik had een heel goed vermoeden. Ik vond het leuk dat de schrijfster ons steeds hints gaf, en ook geweldig om de karakters zelf op onderzoek te zien gaan.

Walter? We krijgen ook genoeg hints over die gast, en ik moet zeggen ik had wat theorieën in mijn hoofd en het was leuk om te zien welke de goede was. Op een gegeven moment, sorry buren, moest ik wel even “OMG, ik wist het!” gaan.

Morris? Leuke gast! Ik vond het leuk dat hij ook een POV stuk kreeg, daardoor wisten we meteen wat er met hem aan de hand was, en ook wat hij probeerde te doen terwijl hij in het hotel werkte. Plus we zien zijn gevoelens voor Abby, en ook dat hij weet dat het gewoon niet de tijd is voor romantiek. Ik vond hem erg lief. En natuurlijk was het spannend vanwege zijn beroep. Er was in het boek wel een moment waar ik hem even wilde knuffelen, want die arme jongen. 🙁

Ik vond het leuk dat hij en Abby verliefd werden, maar ik vond het nog beter dat de schrijfster het niet té overdadig deed, gewoon af en toe een oogblik, of een berichtje. Verder dan dat? Je moet wachten tot het einde. Heerlijk! Spannende momenten blijven lekker spannend, er komt niet opeens een ongemakkelijke en totaal slecht getimede zoen of zo. Hoe vaak ik wel niet boeken heb gelezen waar de romantiek op de minst goede tijden komt…

Het einde was nog spannender om te lezen, en ik maar denken dat het niet spannender kon worden. Heerlijk!

Dus ja een spannend boek, met wat domme momentjes, maar genoeg goede stukjes dat ik dat wel kan vergeven. Ik zou dit boek ook zeker aanraden aan iedereen, en ik kan niet wachten om te zien waar Eva Burgers de volgende keer over zal schrijven.