Het is de eerste dag van de school, maar laat je lieve beer maar thuis want die hoort gewoon niet op school.

Ik heb dit boekje voornamelijk meegenomen uit de bibliotheek vanwege de titel en de cover. Maar wauw, wat was het leuk om te lezen. Een heerlijk leuk boekje over de eerste, en hele spannende, schooldag. Ik kan me nog vaag voor de geest halen hoe dat voor mij was, hoe eng het was. Als ik de kans had zou ik, net als het jochie in dit boek, een beer meenemen. Ook al weet ik ook wel dat het geen goed idee is.

Want tja, een beer is groot, onhandig, hij zal meer chaos veroorzaken dan goed is, zoals de schrijver/illustrator ook in dit boek heel goed laat zien. En het is natuurlijk fijn om een vriendje te hebben, iemand die je kent in die eerste dagen. Maar toch, het is het beste om je beer thuis te laten, niet alleen is het goed voor je beer (want die voelt zich anders toch wel vreemd tussen al die kleine hummels en dan heb ik het nog niet over de regels gehad waar ook hij zich aan moet houden) want school is uiteindelijk nog best leuk hoor. Vooral die eerste klas waarin je leert te rekenen, waarin je lekker mag knutselen. En je juf of meester is ook heel lief en snapt dat het eng is.

Ik heb echt genoten van dit boek. Ik lag dubbel om de eerste stukjes toen het jochie met een echte beer (want ik had toch al gedacht dat het gewoon een knuffel was en dat het jochie hem als echte beer zag) naar school kwam. En daarna kwam het tweede stuk en daar moest ik even een beetje snuffen, want het herinnerde me aan mijn eerste schooldag. De dingen die je gaat leren, de dingen die je gaat doen, de nieuwe vrienden die je daar maakt.

En het einde? Ja, de schrijver heeft wel gelijk. Ik weet nog het gevoel van naar huis mogen na een drukke dag op school. Diegene zien waar je van houdt en die je de hele dag niet hebt gezien. Heerlijk!

Dit is dus echt een boek dat ik zou aanraden aan alle kinderen die voor het eerst naar school gaan. Het is lief, grappig, schattig, en heeft een hele goede boodschap die op een hele leuke manier is verteld. En heeft ook hele leuke tekeningen, maar ja, dat verwacht ik al van Britta Teckentrup.