Roos Vink is terug! Met nieuwe hilarische verhalen, een zusje, en nog veel veel meer.

Oh, ik was zo blij toen ik hoorde dat dit boek uit zou komen in Februari. Ik vond het eerste boek echt heerlijk om te lezen, lag regelmatig dubbel. Ik kende Roos nog wel van de Tina’s die ik sporadisch las als ik ze ergens zag liggen. En dan is er nu boek 2, en ik hoop zeker dat er nog meer boeken komen over Roos, er is nog genoeg te vertellen, en genoeg hilarische situaties om te laten zien.

Je zag, net als het vorige boek trouwens, dat er wat thema’s waren in dit boek die vaak terugkomen. Natuurlijk het zusje Indi, de nieuwste toevoeging aan het drukke gezin. Maar we hebben dit keer heel veel smoesjes (lieve Roos, misschien gewoon maar wat eerder van huis? :P) die van hoe moet iemand dit geloven naar OMG whut? gaan. Maar ook wordt de fourth wall heerlijk veel doorbroken (dat Roos bijvoorbeeld nu al weet dat ze voor altijd een brugpieper zal zijn, en dat een leraar die niet van strips houdt toch zelf ook een stripkarakter is).

Het zusje was erg lief, en ik vond het nog liever dat Roos zo geweldig was met haar zusje. Ze maakt poepluiers schoon, geeft haar zusje te drinken, leest verhaaltjes voor, en nog veel meer. Ze is echt een fantastische grote zus.

Arme Roos verdwaalt trouwens nog steeds op school. Ja, zelfs na een tijdje daar kan ze nog steeds niks vinden. Tja, enerzijds kan ik het me voorstellen. Mijn hemel die school is gigantisch en heeft allerlei bijgebouwen, aanhangels en meer. Mijn toch, het lijkt er op dat alleen zij zo’n probleem heeft met alles vinden. Ik zie haar vriendinnen en vrienden er niet zo’n probleem van maken.
Oh, tja, Roos moet toch even wat harder werken, haar cijfers zijn afschuwelijk. Zo blijft ze echt voor altijd een brugpieper. 😛

Ik vond het wel af en toe sneu voor Roos. Af en toe wilde ik haar best een knuffel geven. De rit naar school is niet al te leuk, school werkt ook niet altijd mee, ze is nog altijd klein en krijgt veel opmerkingen. Tja, ik hoop gewoon dat ze wat blijer kan zijn, of dat ze eens met haar ouders gaat praten (maar ja, ik weet dat ik hetzelfde was op de middelbare).

Plus kan iemand die tekenlerares ontslaan? Wat een vreselijke vrouw.

De tekenstijl is erg leuk, maar er waren ook gewoon stukjes die echt heel mooi getekend waren (zoals het zusje van Roos, maar ook close-ups). Plus ik blijf het gewoon mooi vinden dat Roos zo klein nog is terwijl iedereen om haar heen steeds groeit.

Oh, en lieve ouders van Roos, misschien moeten jullie eens denken over een hekje voor de trap (of misschien gewoon een deur). Want Roos gaat wel erg vaak vliegen in dit deel.

Hopelijk krijgt Roos trouwens ooit een hondje, wel leuk dat ze nooit opgeeft en gewoon doorgaat met haar plannen om er een te krijgen.

Dus, ik heb echt genoten, het was heel erg leuk, en ik zou hem dus aanraden aan iedereen op zoek naar een leuke strip. Ik ga hopen dat er nog meer Roos boeken komen!