Zij waren zombies voor dat het cool werd. 😛

Ik heb dit boek als kado aan mijn vriend gedaan tijdens Kerstmis, en eigenlijk wilde ik wachten tot hij hem had gelezen, maar ja, hij deed er te lang over. 😉 Dus las ik hem maar eerst, want ik wilde deze ook heel graag lezen.

Ten eerste vanwege zombies, en dan vooral hipster zombies. Ik wilde wel eens weten hoe dat nou werkte. Meestal in zombie boeken zijn zombies immers nou niet echt van de koffie of van dingen die hipsters zo hipster maken. En dan is er het feit dat dit een foto strip is (foto x strip) en dat het allemaal plaatsvind in Arnhem. Een stad waar ik een aantal jaar dichtbij heb gewoond, en waar ik ook vaak genoeg dus langs ben geweest voor van alles (stad, ziekenhuis, dierentuin, ik kan doorgaan). Ik wilde wel eens zien of ik nog dingen kon herkennen (en ja, dat deed ik).

Welkom in zombie-apocalypse Arnhem, waar mensen en zombies proberen te leven. Ja, mensen zijn er ook nog, en blijkbaar nog best wel wat gegeven dat we ze regelmatig tegenkomen (meestal als lunch/snack, maar ook gewoon levend). Maar de meeste die we zien zijn de zombies, en vooral dan een tweetal, namelijk het duo op de cover. We zien deze twee hoi zeggen tegen vrienden, praten over moeilijkheden als zombie (geen armen hebben is lastig, maar ook je armen verliezen als je gewoon vriendelijk een hand wilt schudden is toch niet handig), praten over biologische hersenen, koffie (en latte art), en nog veel meer. Ik lag regelmatig dubbel om de onderwerpen die voorbijkomen, soms was het een beetje gruwelijke humor, maar het was nog steeds grappig.

Ik ben trouwens helemaal eens met wat die meid deed met die zombie die maar bleef praten. 😛

Er was een dingetje dat ik jammer vond, en ik weet niet of dit expres is gedaan of dat er echt iemand vergeten is dingen te checken, maar ik vond verschillende fouten in de tekst.

Ik vond de art ook leuk gedaan, grappig maar ook gruwelijk.

Dus ja, zeker een aanrader! Zombies, en dan ook nog eens hipsters.