Na het succes (voor mij) van de andere Lego boeken (Lego Nexo Knights) was ik heel erg benieuwd naar dit boek.

Ik heb zelf niet veel met Ninjago, nou ja, behalve de film die ik wil zien zodra hij uit is (volgens mij zou dat spoedig zijn). Maar dat weerhoud me er niet van om dit boek te lezen, en ik heb erg genoten ervan. Soms lag ik dubbel, soms was het spannend, en altijd was het erg leuk.

Dit boek is dus het dagboek van Meester Wu, een van de grootste spinjitzu meesters die de wereld daar kent (kende als we uitgaan van het einde en het bericht daar, en nee geen spoiler, dit is een typisch iets wat vaker in dit soort boeken voorbij komt, immers het is een “dagboek” dus die krijg je meestal niet te zien tot iemand dood is of dat het boek is gestolen). Het boek begint bij zijn jeugd (waarin hij verteld over zijn broer, zijn vader, en wat er mis is gegaan met zijn broer), dan schuift het naar volwassenheid en dan later naar wat ouder. Tussendoor zien we ook stukjes papier met edits erop, wat ik erg leuk vond om te zien. Het liet zien hoe hij er nu over denkt, en soms waren het ook gewoon notities om dingen terug te brengen (ja, echt waar). 😛

Het was leuk om zijn leerlingen te ontmoeten, en ook zijn familie.

Het volgt een beetje hetzelfde formaat als de andere boeken. Je hebt stukken over de ninja’s, over de vijanden (klein en monsterlijk groot), geschiedenisstukjes, trainingen, en meer. Dus ja, af en toe vroeg ik me af waarom het niet allemaal anders kon, maar ach, ik gok dat deze formule gewoon goed werkt.

Dit boek is erg leuk vormgegeven, net alsof je echt een dagboek leest. Je hebt aan de randen in het midden (en ook aan het begin en einde) getekende draadjes, net als een schrift die wel eens in anime/manga voorbij ziet komen, zo’n hele oude.

Ook de tekeningen die door het hele boek te vinden zijn waren erg goed en leuk gedaan. Er waren mooie details (bijvoorbeeld op de voertuigen, maar ook op de ninja’s en de specifieke elementen die zij meester zijn). Je had soms ook de standaard art voor Lego poppetjes (waar je echt kan zien dat ze gewoon plastic zijn), maar vaker waren er prachtig getekende illustraties.

Dus ja, dit is zeker een succes. Natuurlijk zijn er wel wat dingen die voelden als spoilers, maar ach, ik heb toch, naast de Lego movie, geen behoefte om verder in deze wereld te duiken, dus voor mij maakt het niet uit.
Hopelijk komen er, net als bij de Nexo Knights, nog meer boeken over de Ninjago wereld.