Een spookgrappig verhaal over een weesmeisje en hoe zij een nieuwe familie vindt bij de spoken (en andere griezels, want laten we die niet vergeten).

Ik wilde dit boek al een tijdje lezen, maar geen van de bibliotheken had hem. Tot deze week! Kon ik hem eindelijk eens lezen.

Ik vond Fien meteen een leuke meid. Ik vond het wel erg sneu voor haar dat ze zo’n rotleven had. Niet alleen in dat weeshuis, maar ook bij Gruwelsla en Theodoor. Je kunt dan ook voorstellen hoe dolblij ik was toen ze dus Tante Netje en de hele familie tegenkwam. Je zag haar gewoon helemaal opleven, en eindelijk eens plezier hebben in dingen. Ik vraag me af wat er met haar ouders is gebeurd, ze kent ze nog en ook dingen die ze samen hebben gedaan.
Ik vond het heel erg tof wat haar idee was om haar nieuwe familie te helpen.

Gruwelsla (ja sorry, maar dit past te perfect bij dat gemene mens) was vreselijk. Aan de ene kant heb ik ook wel medelijden. Dat ze niet kan leven zonder hulp en geld. Iedereen moet alles doen voor haar. Geld uitgeven is haar hobby. Net zoals klagen, gemeen zijn.

Theodoor, wel, ik had toch beter van hem verwacht. Wat een watje en een schijtlijster is die man zeg. Het hele boek (wel OK, vanaf het moment dat Fien dus bij hem en Gruwelsla gaat wonen) zat ik al te hopen dat hij eens wat tegen Gruwelsla zou doen. Dat hij Fien zou helpen. Bah, hij is eigenlijk net zo erg als Gruwelsla.

Mooi ook dat dit dus weer een boek waar de blurb mooier en spannender klinkt dan ie is. Vooral dat laatste stukje. Tja, ik zeg het maar alvast, dat stuk gebeurt niet tot pagina 71 van de 80. Ja, ja, aan het einde!

Het boek zit ook barstensvol met leuke illustraties door Marja Meijer. De karakters zijn perfect getekend, en ook andere dingen waren gewoon leuk gedaan.

Dus ja, dit boek is, ondanks dat ik me af en toe ergerde aan Gruwelsla (ja ik weet dat ze de slechterik is, en ze is dus echt geslaagd geschreven) en me afvroeg waarom niemand ooit haar heeft aangegeven voor alles wat ze doet en de blurb die heel wat spannender klonk, toch superleuk en ik heb gelachen, gejuicht. Ik zou het zeker aanraden.