Wafels, maakt meer kapot dan je lief is. – Mijn vriend toen ik hem probeerde te vertellen waar dit boek over ging (en hoe wazig het was).

Een ietwat vreemd, apart en wazig boek over vrouwen die werken in de wafelfabriek en wat er gebeurd als er een nieuwe kracht, Arka, komt werken. Er waren best wel een paar stukjes bij het einde die ik niet kon lezen omdat het té ranzig was (dat hele tandentrek gebeuren wat maar terugkwam en steeds ranziger werd, bah).

Verder wel interessant om te zien hoe snel de vrouwen om waren (en daarna iedereen om ze heen). Waarbij ik nog steeds mijn hoofd zat te schudden. Ja, op punten was ik het met ze eens, maar op heel veel punten niet. Maar ja, ik gok dat je, zoals ze het ook wel aan het einde zeiden, dat je er echt bij moest zijn om het te snappen (en dus niet dat je er over leest of er van hoort).

Ik mocht Arka niet. Totaal niet. Wat een walgelijk figuur. Ik vond het ook een beetje iew om nou steeds weer te lezen dat hij zijn hand in zijn broek zat te schuiven. Bah man. Bah. Natuurlijk, hij had charisma, en dat heeft hem geholpen en misschien zijn sob-story over de oorlog. Ik vond zijn idee van tanden trekken gewoon té ver gaan. Plus dat hij ook de vrouwen leugens zat te voeren. En ze zo ophitste dat ze uiteindelijk helemaal over de rand gaan.

Plus ja, jullie tanden zullen best wel door de suiker zijn aangetast, maar jullie roken ook nog even met zijn allen minstens 10 sigaretten op een dag, dus tja, ligt het dan aan de suiker alleen of is het gewoon een combo? Maar ja, daar denken de dames niet over na. Natuurlijk niet. 😐

Ik vond het wel interessant dat we de dames allemaal leren kennen. En niet alleen henzelf, maar ook de familie, de leefomgeving, alles. Ik kon dus uiteindelijk best een goed beeld scheppen van de dames en de omgeving.

Ook het Wannes gedoe (en dat ze hem dat nog steeds willen ondanks dat hij een alcoholist is die een gevaar is voor de fabriek) was best dom. En wie geeft er een alcoholist nu alcohol? Echt, waarom? Dat is gewoon het stomste wat je kunt doen. Maar ja, het past wel bij het wazige boek.

Maar ik heb zeker wel genoten van het boek, het was een erg interessant onderwerp, en het was wel mooi om te zien hoe makkelijk mensen te manipuleren/om te krijgen zijn.

Het einde (de laatste paar pagina’s, dus niet dat ranzige tandtrek gedoe) vond ik ook wel goed, en ik was blij ermee. Ook al zou ik graag nog wat meer informatie over Arka krijgen.