Review for Pierre de Doolhofdetective: Het geheim van de grote doolhoftoren
Ondanks dat ik het eerste boek (Op zoek naar de gestolen doolhofsteen) niet 100% leuk vond, moest ik toch dit boek uitproberen!
Ik ben het op veel punten wederom eens met mijn review voor het eerste boek. Zoals dat de doolhoven onmogelijk zijn op te lossen. Net zoals bij het eerste boek gaf ik het al spoedig op.
Van mijn review voor het vorige boek:”Waarom zijn de doolhoven zo onmogelijk? Je hebt wel een soort van pad wat je kan zien (er is een streep die door van alles loopt die lichter is), maar verder is het vaak heel lastig om te zien of je echt langs iets kan. Of die route nou wel of niet geldig is, vaak lopen namelijk de lichte strepen gewoon door dingen heen of net er langs, maar lijkt het net of je daar niet langs kan gaan.
+
Ik denk dat kinderen het misschien nog moeilijker gaan hebben. Het is gewoon vaak niet duidelijk te zien of je ergens wel of niet mag zijn, en het is ook erg druk en er is erg veel te zien. Heel leuk, maar het leidt ook zeker af en voegt ook toe aan de onduidelijkheid van het doolhof.”
Heel jammer, want tja, je komt toch ook wel een beetje voor die doolhoven. Gelukkig zijn er ook wat kleinere doolhofjes die wel makkelijk op te lossen zijn.
Gelukkig, net zoals het vorige boek, is er nog genoeg te doen en te zien als je geen zin hebt in onmogelijke doolhoven. 😛 Dit keer is Meneer X weer bezig en hij wil een Kubus stelen. We zien hem op weg naar het gebouw, en dan vervolgens door het hele gebouw heen lopen/rennen. Elke pagina heeft een nieuw stukje verhaal, maar ook leuke puzzels, verzoekjes, en andere dingen. En als je die klaar hebt, nou, dan is er nog genoeg te zien. Ik lag regelmatig dubbel om wat er nou allemaal gebeurde op de platen. Van skeletten, boze apen, glijbanen en chaos in slaapkamers, tot feestjes en snoep. Ja, de illustrator had veel plezier met het invullen van deze platen. Geweldig gedaan!
En dit boek is ook perfect voor de komende Kerst-periode. Vooral de stukken in de toren, we zien de kerstman op verschillende plekken, we zien kadootjes, kerstfeestjes, en meer. Heerlijk!
1 puntje wat apart was. Er is niks vertaald van de bordjes op de gebouwen, boten, etc. Wat dus erg verwarrend is als er wordt verteld dat je naar de Grote Doolhoftoren moet, terwijl die dus onvertaald staat: Empire Maze Building. Wel jammer gegeven de doelgroep kinderen zijn, en ook al zullen die al iets van Engels kunnen, ik vrees dat ze misschien niet zullen doorhebben dat dit hetzelfde ding is. Ik kan me voorstellen dat het misschien niet erg mooi is als je alles wel zou vertalen, maar ja, hou dan de namen in het verhaal ook onvertaald.
Aan het einde staan, net als het eerdere boek, weer de oplossingen voor de puzzels, en ook de conclusie voor het verhaal + nog een paar meer puzzels.
Dus ja, wederom zou ik dit boek niet aanraden voor de doolhoven, maar wel voor het verhaal, de puzzels, de prachtige gedetailleerde platen.