Een griezelig, grappig, spannend boek met 13 verhaaltjes en 1 vier-delige strip. Het boek zou perfect hebben gepast bij het Kinderboekenweek thema van dit jaar.

De verhaaltjes varieren van monsters tot spoken tot wolven en horror-clowns (urgh, hype). Het zijn ook allemaal korte verhaaltjes meestal tussen de 7 en 10 pagina’s lang. Dat is best kort, maar de schrijvers hebben allemaal een verhaal geschreven dat je vasthoudt van het begin tot het einde. En soms zit er ook nog een leuke twist aan het einde.

Nou, ja, bijna allemaal. Ik heb echt niks met de hype van Horror Clowns. Ik zie het steeds vaker in verhalen opduiken, en sorry, ik heb er niks mee. An sich vind ik het sneu als mensen dit soort dingen doen, plus er zijn zoveel monsters in de wereld waarom gaan voor datgene wat gehyped wordt. Niet alleen dat, ik vond het verhaal ook vreemd. Ik snap niet waarom die moeder zo graag wilde dat Damian werd uitgenodigd. Als mijn kind duidelijk zegt dat hij last heeft van iemand, dat diegene de sfeer verziekt, dan hoeft hij hem niet uit te nodigen. Zo makkelijk is het.

En ik vond ook het verhaal met die leraar helemaal niks. Ik vond het niet eng, niet grappig, maar gewoon heel saai. Ik was dan ook blij toen die voorbij was.

Mijn favoriete verhalen? De Zwarte Weduwe (die twist aan het einde!), Cadeautjes van Tante Marlies (lekkere tante of stiefmoeder is dat zeg), en Knuffel (pas op met je knuffels!). En een verhaal die ik ook leuk vond was: Elzeline en de monsterwens (pas op met wat je wenst, het kan nog wel eens heel anders uitpakken).

De strips tussendoor waren wel redelijk, maar ik had toch liever gewoon nog een extra verhaal gezien.

Het boek is ook prachtig geïllustreerd door Saskia Halfmouw.

Oh en plus punten voor de mooie vormgeving van het boek (cover, maar ook de felgroen gekleurde pagina randen).