Review for Jorrik de Ork

Review for Jorrik de Ork

Mijn tweede Jorrik de Ork boek en hij was net zo spannend, avontuurlijk, grappig als het eerste boek dat ik las.

Het eerste deel in de Jorrik de Ork serie, eindelijk had 1 van mijn bibliotheken hem, en dus kon ik eindelijk echt lezen hoe Jorrik en zijn zus in Wisseling zijn terechtgekomen. We wisten natuurlijk wel wat, want het tweede boek was zo aardig om iets te vertellen, maar nu lezen we echt elk detail!

We lezen over hoe Jorrik wordt gepest door een rotjongen genaamd Geert. En hoe dat helemaal de mist in gaat als Jorrik zijn zus verdedigt en gaat gooien met Geert. Nou ben ik tegen geweld, maar ik lag compleet dubbel om dit stuk en was ook zeker aan het juichen voor Jorrik. En daarna zien we Jorrik, zijn zus, en hun moeder wegvluchten. Op weg naar Wisseling, want blijkbaar heeft Jorrik’s moeder daar vroeger gewoond (en kan ze nu niet terug, wel niet zonder zekere mensen).

Ik vond die Poortwachter maar een maffe vent. Hij kan geen namen of gezichten herkennen, maar hij herkent mensen aan hun giechel. Ja, 1 giechel en die man weet meteen wie je bent, maar ook in welk Kwartier je gaat wonen (toch makkelijk, en ook nog eens een leuke manier).

Lena komt in het Lente-Kwartier, en Jorrik in het Herfst-Kwartier. Ik wist dit al, want ja ik heb het 2de boek eerst gelezen (omdat ik niet wist dat het een deel 2 was). Maar het was erg leuk om een introductie te krijgen voor het dorp, de Kwartieren, het bos.

Ik vond de Kring een beetje té luguber. Sorry hoor, ik weet dat het magie is, maar je krijgt mij niet in dat ding. Ik moet er niet aan denken dat iemand zo even mijn hand eraf kan hakken. 😐

En dan komt er wat meer spanning als Hannes een weddenschap verliest met Oberon, en de kinderen dus terug moeten komen. Maar wat er daarna gebeurd was niet iets wat ik had verwacht, maar wat wel erg leuk was. Alleen was ik wel verdrietig voor Jorrik. Heeft ie eindelijk de kans om die persoon te ontmoeten blijkt het echt een ork van een persoon te zijn.

En natuurlijk komt Geertje ook weer terug. Urgh, geweten is echt zo’n rot ding. Je moet wel x doen, want anders zul je altijd met y moeten leven. Maar het zou gewoon leuker zijn geweest als ze in plaats daarvan iets anders hadden gedaan. Het gevecht was in ieder geval reuzespannend.

Zoals ik al zei in mijn review voor boek 2: De illustraties waren ook best redelijk, soms best leuk, soms een beetje minder, maar ik vond de stijl wel bij het boek passen.

Dus ja, een heel leuk eerst deel, en ik kan nu niet wachten tot deel 3 (want ik weet zeker dat er ook een deel 3 komt, Jorrik heeft nog heel veel avonturen te beleven). Ik zou dit boek zeker aanraden, ook voor de Kinderboekenweek die nu begonnen is.

Leave a Reply

Your email address will not be published.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: