Dit is een gecombineerde review voor boek 1 en 2.

Ik zag dit boek en deel 2 bij de bibliotheek (#2) en moest ze wel reserveren, het zag er zo leuk uit!

Onze hoofdpersoon is Enola, een hele speciale dierenarts. Ze verzorgt niet alleen de standaard huisdiertjes maar ook trollen, eenhoorns, waterspuwers (ook al vind ik het Engelse woord ervoor veel leuker, namelijk gargoyle), en nog veel meer. En ze is er heel erg goed in. Ze weet vaak vrij snel wat ze moet doen, hoe ze ze moet verzorgen.

Elk deel heeft een eigen verhaal, en van wat ik zover dus heb gezien, 1 bij-dier en 1 hoofd-dier. In boek 1 is dat een feniks (met een verhoudheidje) en een waterspuwer. In boek 2 is dat een trol (met een haarprobleem) en een kudde eenhoorns. Ja, ik vertel je specifiek niet wat er met de hoofd-dieren aan de hand is, aangezien dat een spoiler zou zijn.

Het formaat van beide boeken is best hetzelfde. Het begint met een probleem ergens, we zien Enola bezig met het bij-dier, en dan vervolgens wordt ze gevraagd om te helpen bij het hoofd-dier, en dan eindigt het weer bij het bij-dier. Dit klinkt een beetje saai, maar het is het eigenlijk niet. Ik ben juist blij dat we het bij-dier nog eens zien, want vaak zijn die nog niet beter als Enola weggaat, en ik wil wel graag zien of het diertje beter wordt.

Mijn favoriete verhaal is die van de waterspuwer. Ik zat al samen met Enola te zoeken naar een oplossing. Waarom draaide die waterspuwer zijn hoofd/en zat ie andersom? De reden ervoor was gewoon best zielig. Ik kan me voorstellen dat hij anders staat. Ik zou hetzelfde doen. 😛

De eenhoorns waren ook leuk, maar ik vond het gewoon vervelend dat die mensen meteen van het slechte uitgingen en niet even konden nadenken dat er misschien een diepere reden was dat die eenhoorns zich zo gedroegen.

Enola was een heel leuk personage. Ik mocht haar meteen. Ik zou wel wat meer over haar willen weten. Hoe is ze begonnen als dierenarts? Is ze altijd al een speciale arts geweest? Wie heeft haar geleerd wat te doen? Heeft ze ook op andere plekken gewerkt?
Ze was ook heel lief, niet alleen naar de dieren, maar ook naar de mensen (wel, mits ze ook aardig waren, zo was ze niet echt amused door die houthakkers).

De tekenstijl is een favoriet van mij, de stijl was wel een beetje bekend (ook al heb ik nooit een boek door deze tekenaar gezien tot nu). Ik hoop dat er meer boeken met deze tekenaar vertaald worden. Ik wil zo graag meer.

Ik zou deze twee boeken zeker aanraden. Mijn vriend is al om, nu nog de rest van de wereld. 🙂