Een yeti, een dansprogramma, en hoe maak je schoenen groot genoeg voor een yeti?

Ja, ik vind deze Bat Pat boeken toch veel leuker dan diegene met veel tekst (ja, er zijn meer Bat Pat series). Bat Pat is net leuk genoeg in deze serie, maar in die met veel tekst… niet echt, daar praat ie gewoon veel te veel en wordt het niet leuk.

Dus ik was heel blij dat de bibliotheek weer een boek van deze Bat Pat serie had. En deze keer gaat het over een yeti. Een yeti die stiekem heel graag wil dansen, maar niet weet hoe, en ook niet de juiste schoeisel er voor heeft. Ik moest wel lachen hoor om de yeti. Je ziet immers niet heel vaak een yeti die lekker wilt dansen.

Het verhaal begint met Marvin die een schoolfeest heeft. Ik mag Marvin nog steeds niet echt. Hij is best verwaand, denkt dat hij alles beter weet. En zoveel ouder is hij niet, maar toch gedraagt hij zich alsof hij 5 jaar ouder is. Dus ik was al bang dat het meeste van het boek over hem zou gaan. En in een zekere zin, ja, maar uiteindelijk was hij toch wat minder onuitstaanbaar dan in het begin. Als hij eenmaal begint te dansen (en dus zijn mond dicht houdt :P) dan vind ik hem veel leuker. Plus hij was uiteindelijk best lief naar de yeti.

Bat Pat is nog steeds een beetje vervelend. Maar ik lig ook regelmatig dubbel door zijn pogingen om te helpen. Oh, ik kan wel met de yeti praten. Of ik kan wel een stropdasje knopen.
Ik zou wel eens wat meer over zijn verleden weten. Hoe is hij bij de familie Silver belandt? Hoe lang woont hij er al? Waar is zijn familie?

De manier hoe het verhaal wordt verteld is ook een van mijn favoriete aspecten aan het boek. Grotendeels dialoog (met leuke plaatjes van de karakters) en wat gewoon verhaal. Ik dacht, toen ik het eerste boek las, dat ik het misschien niet lekker zou vinden lezen, maar het tegendeel is waar.

Dus ik hoop dat er nog meer boeken in deze serie zijn, of dat er nog uitkomen, want ik wil meer van deze Bat Pat! En natuurlijk zou ik hem ook aanraden.