Toen ik dit boek op Hebban zag, moest ik hem wel lezen. Het klonk ontzettend spannend, de cover was geweldig (zo duister). Ik moest wel even moeite doen om hem te vinden, maar uiteindelijk heb ik hem dus gevonden.

Ik rate dit boek 2 sterren, het had zoveel hoger kunnen zijn maar er waren gewoon teveel dingen die gewoon niet leuk/goed waren. Het idee was interessant (ook al had het dus beter uitgevoerd kunnen worden), en ik ben nog steeds een cover lover, dus ja, daar geef ik soms ook puntjes voor. 😛 Maar ja, ik vind het wel een beetje jammer van mijn 18/19 euro (ja, echt, de prijzen van Nederlandse boeken… zucht). Soms zou het leuk kunnen zijn om gewoon terug in de tijd te kunnen reizen en mezelf te stoppen voordat ik boeken koop. 😛

Tja, wat was er mis. Teveel. Laten we maar beginnen met de enorme cast van karakters. Er waren gewoon té veel karakters in dit boek. Bijna iedereen die er iets mee te doen had komt aan bod. En helaas vond ik geen van hen aardig. Ik vond ze eigenlijk allemaal strontvervelend. Zelfs de goeierikken mocht ik nou niet echt. De enige die ik wel goed vond had geen eigen POV stukje, en dat was Justin’s vader. Eindelijk eens iemand die wel reageert zoals het hoort, en zich niet aanstelt zoals iedereen anders. Hij ziet meteen in dat er iets is met zijn zoon en reageert daar op zoals ik dat zou verwachten.

Maar ja, de karakters waren vreselijk, iedereen had wel een geheim, iedereen had wel iets te maken met het hele gebeuren. Vooral de volwassenen waren erg. Met name Miss Titty en die moeder van Luca waren echt té dom en té nep. Plus ik vond het gewoon ongeloofwaardig dat de politie het maar zo afhandelde. En dat de school er blijkbaar echt geen tiet om gaf (nou, ja, misschien is dat wel geloofwaardig denkt terug aan haar eigen schooltijd).
Nou, ja, eigenlijk voelde alle interacties met/tussen alle karakters nep. Ja, ik weet dat dit fictie is hoor, maar dit voelde meer als een sprookjesverhaal met hoe dom en vreemd iedereen zich gedroeg. Een toneelstukje, opgevoerd voor de lezer.

De blurb klopt ook niet helemaal nu ik hem nalees. Seksfilmpje in de aula? Het slachtoffer raakt vermist daarna? Um, sorry, nee. Dit is niet wat er gebeurd. De rest klopt dan weer wel, beetje vreemd dat niemand die blurbs eens checkt of ze nog kloppen.

En ja, ik lag dus soms dubbel om scenes waar je niet om moet lachen. De schrijfwijze was gewoon hilarisch en de drama was gewoon zo nep en over-the-top dat ik het niet serieus kon nemen. Zoals toen Justin die deur doorbrak? Ja, het moest spannend zijn, maar sorry, ik kon gewoon niet laten om: Heerrrrree’s Johnny te gaan toen hij door de deur brak.

En dan heb ik het nog niet eens over de spanning. Welke spanning? Je weet al hoe het met Kathelijn gaat (want er zijn hints). Eigenlijk gebeurt er bar weinig in dit boek. Alle spannende dingen zijn eigenlijk al gebeurd voor dit verhaal begint. Ik had meer moord en dood en bedreiging verwacht en dat viel dus vies tegen. Af en toe was het heel kort spannend, maar daarna werd het weer door het hilarische over-the-top gedoe weer helemaal de grond ingeboord.

Het begin was geweldig, helaas het einde verpest echt het hele begin. Want uiteindelijk kom je dus op het punt waar het boek mee begon, en dan zie je wat er echt gebeurde. En sorry, dat einde zuigt dus gewoon, en zorgde ervoor dat ik niet meer met een OMG wat spannend blik naar het begin keek, maar meer met een WTF en waarom blik. Waarom hield niemand ze tegen? Ach ja, ik zou eigenlijk niet meer verbaasd moeten zijn na het hele boek te hebben gelezen.

Dus tja, leuk idee (nu alleen de uitvoering goed doen), geweldige cover, goed begin (nou ja, totdat je het eind dus leest), maar helaas is het té over-the-top, alles voelt nep en hilarisch, welke spanning?, karakters die gewoon slecht zijn. Dus jammer. Het had potentie om zoveel meer te worden.