Wel, dit klonk veelbelovend, maar uiteindelijk was het toch niet zo leuk en goed. Ik heb tenminste wel mijn Zombie (of Grommie) bingo kaartje volgekalkt die ik standaard in mijn hoofd erbij hou. 😛

Ik heb op Twitter dan ook heerlijk mijn gedachten vrijgelaten, elk klein dingetje heb ik getweet. Want er was genoeg dat ik gewoon of vreemd, of dom, of enorm stom vond.

Ik wist al dat dit boek Vlaams/Belgisch was, maar als ik dat niet wist dan was ik er wel achtergekomen door een aantal woorden die ik als Nederlander niet ken.

Ik vond het zeker leuk dat dit boek plaatsvond in België, en dat de groep door mijn landje, Nederland, reed om naar Duitsland te gaan. Heel veel zombie boeken vinden plaats ver van mijn bed. Zoals Amerika, of Japan. Dus echt een pluspuntje voor dit.

De zombies waren griezelig, gruwelijk, en vreselijk. De perfecte zombies. Ook leuk dat ze voornamelijk de standaard zombie waren. Vrij langzaam, met 1 doel, botten breken, of ogen verliezen is geen probleem.

Maar tja, dan komt de lijst met dingen die ik niet leuk vond, of die ik gewoonweg vreemd vond.

Zoals de liefdesdriehoek. Ik had al een vermoeden dat dit ging gebeuren, maar ik was echt al heel hard aan het bidden dat het misschien een rode haring was. Helaas niet. Ik heb echt de pest aan liefdesdriehoekjes (en nog erger als het totaal niet bij de situatie past, zoals hé, tijdens een apocalyps), en dus trek ik gewoon 1 ster van het totaal af.

Ik was al enorm aan het afknappen op de beschrijvingen af en toe. Vooral die van Eli. Het was af en toe net ietsje teveel van het goede en het paste er totaal niet bij. Zombies volgen je overal, dood is om elke hoek, en wat doe jij: “Eli zag nu pas hoe knap het meisje was. Het was een klein wonder dat hij dat op dat moment kon vaststellen, want ze zat onder het bloed en de modder.” zucht en rolt met haar ogen

Het was ook, zoals ze dat in het Engels zeggen, best wel gore. Ik heb bijna een paar keer mijn ontbijt uitgekotst gewoon omdat het zo grafisch was. Echt tot het kleinste detail werden er dingen verteld, en sorry, ik dacht dat dit een kinderboek was? Ik had meer het gevoel dat ik een boek voor volwassenen aan het lezen was. Gelukkig is de gore na een tijdje voorbij, want anders had ik dit boek al gedropped ver voordat het voorbij was. Bah. Gewoon bah. Ik weet dat het een zombie apocalyps is, maar het hoeft echt niet zo grafisch hoor. Ik heb genoeg boeken gelezen met zombies waar het al eng genoeg was zonder de beschrijvingen.

Ik vond het vaak ook nog best ongeloofwaardig. Zoals dat ze helemaal naar Duitsland rijden, maar niet een keer tanken tot ze in Duitsland zijn. Of die tank zat helemaal vol en zelfs dan mag je hopen dat ie het haalt of het is gewoon magie. Ik ga uit van het laatste.

Ik weet niet wie ik van de hoofdpersonen nou mocht. Maxim was wel aardig, maar ik vond hem net een tikje aggressief (zelfs buiten de zombie apocalyps), Tabitha was wel redelijk, maar ik vond haar OMG zombies zijn mensen, en we moeten ze niet doden, wel een beetje te dom, Eli was zo-zo, ik vond hem niet heel spannend. Illna was lief, maar best wel een probleem voor later, en ja, dit klinkt hard, maar ze is ziek, ze kan in een toestand raken waarbij ze gewoon nik meer doet, en ze kan niet zo hard rennen of dingen snappen als de oudere kinderen.

En jongens, alsjeblieft, een zwaard is een kutkeuze in de apocalyps. Doe het gewoon niet. heeft al genoeg boeken en handleidingen gelezen waar zwaarden werden afgeraden
En een honkbalknuppel is leuk, maar um, het zal echt niet zolang blijven werken. Echt niet. Zo’n ding breekt of gaat krom (want je hebt ook aluminium honkbalknuppels).

En wie gaat er nu in een bankkluis zitten met allerlei zombies om zich heen? Je moet er ook nog uitkomen hoor.

Magisch ook dat ze NIEMAND zien die echt nog leeft totdat ze in Duitsland terechtkomen. Sorry, ik geloof er geen tierelier van dat er in België of Nederland niemand is.

Ik lag compleet dubbel door de naam die de kinderen de zombies gaven. Grommers. Of Grommie zoals ik ze noemde. Ik zag gewoon een hondje voor me in plaats van een stel boze zombies. Ik had af en toe ook de neiging om Af Grommie te zeggen tegen mijn boek. 😛

De lekker hygienisch award gaat naar Maxim voor een met bloed en andere stukjes zombie honkbalknuppel in een winkelwagen te gooien met al het eten. 😐 Mm, yum yum.

Ik werd ook een beetje moe om te horen hoe zombies geen pijn hadden, enkel honger. En dan gevolgd met beschrijvingen van hoe knap die mensen waren voordat ze zombies werden.

Ook mooi dat dieren dus zombies kunnen worden (en ja, ik heb het wel eens eerder gezien, maar vaak zijn het toch eerder de zwaarder dieren), maar dat we naast de kat die er telkens bij is, en een andere kat die langskomt, en een dood hert, geen enkel ander beest zien. Whut?

En dan waren er nog genoeg andere dingen waarbij ik zoiets had van, zucht cliché! Zoals de cliffhanger aan het einde. Oh gussie, wat dolletjes, ik heb Zombie (of Grommie) bingo 6x gewonnen! Wat win ik?

Dus ja, ik ben niet blij, en ik ga zeker ook niet de andere delen in deze serie lezen. Jammer! Ik had gehoopt dat ik een leuke nieuwe zombie serie had gevonden.

2 sterren. 1 voor het feit dat het zo lekker dichtbij huis plaatsvond en 1 voor de creepy zombies.