Ondanks wat frustraties was dit boek gewoon te geweldig, fantastisch zelfs. Het hield me in zijn greep, iedereen was verdacht, iedereen kon het zijn. Iedereen verborg iets.

Voor ik begin met het geweldige, moet ik even de dingen van mij afgooien die me echt frustreerden. Ze maakten het boek niet slechter, maar ik was wel even gefrustreerd dat niemand het zag. Ik had zo graag wat karakters door elkaar willen schudden. 😛

Dit gaat even in een spoiler tag, want tja, het is een dingetje aan het einde.
Anika en die portemonnee. Wat voor kut (sorry) school is het die zomaar een leerling, die nooit iets fouts heeft gedaan, die altijd goed meekwam, die zelfs naar 5 havo zou doorstromen, uit de school gooien vanwege het feit dat ze zo gezegd een portemonnee heeft gejat? What? Is het omdat ze Marokkaans is of zo? Want sorry, ik weet van mijn school nog wel dat je echt een moord moeten hebben gepleegd voordat je zomaar van school wordt getrapt. Een beetje extreem, maar sorry, voor een portemonnee wordt je echt niet even van school getrapt. Zeker niet als er GEEN enkel bewijs is naast het feit dat Nikki iemand zag (en het was nooit Nikki’s schuld, zij wilde gewoon de school laten weten dat haar portemonnee was gejat, en degene die zij zag was buitenlands, wat had ze dan moeten doen, het niet moeten zeggen) en dat iemand (de echte dader) het ook zei. Wat een slechte school zeg.

De politie. Wat was er mis met die lummels. Sorry voor de politie die wel zijn best doet hoor. Maar kom op zeg. Hebben jullie ooit gehoord van dat mensen hun telefoon achterlaten en dat mensen daar misbruik van kunnen maken? Of het feit dat mensen die iets als dit doen handschoentjes dragen? En dat ze best die meid hebben kunnen vastpakken en haar vingerafdrukken op het mes hebben kunnen duwen? Of andere dingen? Maar, neeeeeeeeeee, alle bewijs wijst naar X, en het maakt ze geen tierelier uit of het waar is of niet. Bah. 😐

En het laatste gaat naar Timo. Wat een kwal. Ik zal niks verklappen, maar ik weet zeker dat als je het leest dat je had gewild dat Nikki hem eens lekker tussen zijn noten had getrapt. Hard. Heel hard.

Poeh, verder was het boek gewoonweg razend spannend en kon ik het maar niet wegleggen (geloof me, ik heb het geprobeerd, maar steeds kwam ik na een paar minuten al terug om verder te lezen). Je wilt gewoon weten wat er gebeurd met Nikki. Je wilt weten wat er zo geheimzinnig is bij Manouk, bij Lisa, bij Timo. Wie diegene is die de enge berichtjes tussendoor schrijft, foto’s maakt van Nikki, die van alles bedenkt en haar leven wil vernietigen. Is het Lisa? Is het Manouk? Is het Timo? Offff is het toch iemand anders. Mijn hemeltje, ik wist echt tot het einde niet wie het was hoor. En degene die het uiteindelijk was? Man, dat had ik niet zien aankomen. Goed gedaan Mel Wallis de Vries! Ik hou ervan als een boek me niet met een paplepel de dader voert, maar het gewoon knetterspannend houdt en de dader lekker verstopt laat tot het einde! Top werk!

Die enge berichtjes tussendoor maakten het echt nog spannender, en ik ging in mijn hoofd door een lijstje heen. Zou het dan die zijn? Ja, maar nee, dat past niet!

Ik had echt super medelijden met Nikki. Mijn hemeltje zeg, wat is die meid dapper dat ze toch doorgaat. Dat ze niet opgeeft, maar gewoon besluit om terug te vechten, het lot in eigen handjes te nemen. Ik wilde haar wel echt een knuffel geven hoor. Arme meid. Niemand die haar geloofd, iedereen die haar achterlaat (haar vriendinnen, haar vriend). Mensen op school geloven de foto’s en de geruchten. Het moet echt zo verrot voelen. Wetende dat je nooit ergens een plek hebt waar mensen je geloven. Het maakt niet uit hoe hard je schreeuwt. Maakt niet uit wat je probeert. Arme Nikki.

En dan dat gedoe met haar ouders. 🙁 Tja, ze lijkt misschien alsof ze alles aan kan, en ik vind het jammer dat niemand eens zijn best doet om te kijken of het misschien niet zo lekker gaat met Nikki.

Toen ik die dader dingen las, dacht ik dat Nikki echt een kreng moet zijn geweest, maar als je het verhaal verder leest ga je toch echt twijfelen. En dan dat einde.
Natuurlijk maakt ze fouten, ze is menselijk immers. Maar ik had veel veel erger verwacht.

Ik weet nog steeds niet wat ik moet denken van Manouk, of van Lisa. Het is vanaf het begin al zo dat die twee afstand houden van Nikki. Je hoort wel dat het goede vriendinnen zijn, of in ieder geval Lisa, maar ik zag er nou niet heel veel van. Wel jammer, maar gegeven het einde heel logisch waarom alles zo de mist is gegaan.

Het einde was fantastisch. We komen er vanuit 2 POV (Nikki in ieder geval, en die ander, tja lees het boek maar) wat er nou is gebeurd, en waarom iedereen zo deed. Wat het motief was van de dader. Waarom het Nikki was die zo genaaid werd. Het kwam allemaal heel mooi perfect bij elkaar. Als een trui die eindelijk af is. Of een puzzel waarvan je de laatste stukjes mooi kan neerleggen. Echt toppie!

Ja, Mel Wallis de Vries heeft het weer gedaan. Ze heeft weer een boek geschreven die je vastgrijpt, die je niet loslaat, en een einde heeft waarbij je WAT? gaat. Echt een aanrader! Een heerlijk boek om nu te lezen in deze dagen waarbij het sneller donker wordt buiten.