Ik had nog niet verwacht dat dit boek al uit zou zijn toen ik het kocht. Het zou eerder rond deze tijd (Oktober) uitkomen. Dus ja, ik was heel blij verrast dat het er eerder was. Dolfje is een leuk karakter en ik kijk altijd uit naar zijn avonturen.

Ik moet wel zeggen dat ik het soms een beetje meh vond. Magische verliefdheid, niemand die zich blijkbaar afvraagd waarom het zo gebeurd. Tja, vooral van opa Weerwolf had ik toch meer weerstand verwacht.
Het was aan de andere kant ook best wel grappig om iedereen verliefd te zien worden op alles en iedereen. Van vampieren tot muizen. En dat het ook afwisselde, de ene keer was je op x, dan weer op y.

De grote boze eindbaas was echt wel leuk, ik had niet gedacht die nog te zien, en ik gok dat (gegeven het einde) we diegene nog wel vaker gaan zien.

Leontien was een leuke aanwinst voor de groep, haar vouwkunsten zijn echt leuk en ik wil wel meer weten over hoe ze zo goed is geworden in het vouwen, en hoe zij weerwolf is geworden.

Kees is ook nieuw en ik vond het karakter erg leuk. Mijn vriend had al door vanaf het begin (door de voorkant) wat er met Kees aan de hand was. Enerzijds jammer dat het dus niet zo was als ik had gehoopt, maar anderzijds ook weer typisch.

Ik moest wel lachen om ma weer. Ze heeft weer de dag geredt, en ook nog een paar nieuwe deukjes in de auto gekregen. 😛

En Noura en Dolfje moeten eens eerlijk zijn met elkaar. Vooral Noura, er waren echt zooooooveeeeeel hints en stukjes die op iets wezen, maar ik gok dat het er nooit echt van zal komen. Maar ja, ik blijf gewoon hopen!

Ik zou het boek zeker aanraden aan iedereen!