Ik zag dit boek in de Bruna, en toen ik begon te lezen was ik meteen weg. Gelukkig was mijn vriendje daar en hij heeft het boek maar gekocht voor. De schat! Tja, het was dat of ik was de komende uur vast in de Bruna. 😛

Een leuk boek, maar ik moet zeggen dat ik toch een aantal dingetjes had die ik minder vond. Die zal ik eerst eventjes benoemen, en daarna zal ik alle leuke dingen vertellen (want dat zijn er ook genoeg).

Niet leuk, tja, Pum (Wat voor naam is dat trouwens?) was echt retevervelend voor een groot deel van het boek. Pas als ze met Yannick wisselt en met haar familie op reis gaat werd ze leuker en gezelliger. Maar daarvoor? Sorry, ze was gewoon een kreng. Zo’n typisch meisje waar je in High School boeken over leest. Popie jopie, zelf heel belangrijk, maar oh wee als iemand anders is.
En ik kon me voorstellen dat ze boos was hoor, maar dat werd na een tijdje ook vervelend, in plaats van dat ze het gewoon een plekje probeert te geven, schopt ze overal tegen aan en ze supergemeen tegen iedereen.
Sorry hoor meid, wees blij dat je ouders het op deze manier doen, had je dan veel liever dat je op je 5de van je ouders werd weggehaald? Nee, dat denk ik niet hé.

Yannick was voor het meeste van het boek mijn favoriete karakter, maar soms, soms vond ik haar echt saai en ja, ik was het soms eens met Pum. Ze was wel een meelopertje. OMG, Pum gebruikt dit woord, en gedraagt zich zo, laat ik dat ook doen.

Ik weet nog niet wat ik van Kay moet denken. Vanuit de POV van Yannick vond ik hem afschuwelijk, maar vanuit de POV van Pum was ie echt superlief en leuk.

En dan is er nog het einde. Dat was toch echt een teleurstelling. Ik zal niets verklappen, maar ja, met hoe het boek ging had ik wel x einde verwacht, maar opeens gebeuren er magisch y dingen, en dan besluiten ze maar voor z te gaan. 😐

Dat hele gedoe met die Simon, sorry, ik vond het gewoon slecht. Sommige grapjes waren tot daaraan toe, maar pasjes doorknippen? Even kijken, nee. SMSjes sturen met een fake lover? Um, nee. Verschillende andere grapjes vond ik ook gewoon té. Ik had liever gehad dat ze met die moeder gingen praten. Then again, het is Pum.

Nu de dingen die ik heel leuk vond:

Yannick, zoals ik al zei, ze was mijn favoriete karakter. Ze is ook zo veel gegroeid in dit boek, en ik was ook blij dat ze niet zo boos was de hele tijd. Natuurlijk was ze verward, natuurlijk wist ze het ook af en toe niet, maar ze vergaf mensen, ze was er gewoon tevreden mee. En ik vond haar gewoon heel gezellig.

De ruil, ik vond het idee al leuk, maar de schrijfster heeft het echt goed beschreven, en ik vond het ook heel interessant om te zien wat er nou zou gebeuren met die meiden. Wat zouden ze kiezen? Wie zouden ze kiezen? Zouden ze vrienden worden?

Amy was ook een leuk karakter voor het meeste van het boek, ik vond haar erg leuk met hoe creatief ze was, en ook hoe ze wist hoe ze met Pum moest omgaan. Ik kon haar boosheid echt wel snappen, als mijn beste vriendin zo zou doen over mijn familie…. en dat ik alles maar moet snappen. Ja, zo werkt het niet.

De reis en de beide kanten van de reis. Ik vond die stukken echt heerlijk, ik vloog er gewoon doorheen. Het was leuk om te zien hoe beide meiden zich ontpopten, nieuwe dingen vonden, een band kregen met de ouders (en met familie/vrienden).

De cover moet ik ook even bij deze lijst van leuke dingen gooien, want die cover was het eerste wat ik zag, en ook een van de redenen dat ik het boek oppakte. 😀

Tom en Sofie waren echt gewoon lief en toppie. Ik weet nog niet helemaal wat ik moet denken van Yannicks ouders.

Het was een heel leuk boek, soms was het wat moeilijk om doorheen te komen, maar daarna vloog ik weer door hele stukken heen. Pum en Yannick zijn beide enorm gegroeid en daar hou ik echt van, als karakters groeien.

Ik zou dit boek zeker wel aanraden.